W przyrodzie:
• występują ładunki ujemne jako elektrony albo jony oraz ładunki dodatnie jako jony, będące zawsze całkowitą wielokrotnością najmniejszego ładunku, czyli elektronu;
• ładunki różnoimienne przyciągają się, a jednoimienne odpychają się;
• ładunki mogą być nieruchome i niezmienne w czasie albo mogą znajdować się w ruchu lub zmieniać się w czasie.
Z ruchem albo zmiennością w czasie ładunków elektrycznych kojarzy się zjawisko prądu elektrycznego. Zagadnienie prądu elektrycznego wiąże się ściśle z podziałem ciał na:
• przewodniki klas 1 — metale i węgiel i II — roztwory wodne kwasów, soli i zasad, tzw. elektrolity;
• izolatory (dielektryki, inaczej nie przewodniki) — gazy. ciecze nieprzewodzące (woda bez domieszek, woda destylowana), olej izolacyjny, szkło, porcelana, papier, bawełna, jedwab, mikanit, tworzywa sztuczne itp.;
• półprzewodniki — german, krzem, tlenki różnych metali i inne ciała o dość skomplikowanej strukturze.
Prąd przewodzenia — związany z uporządkowanym ruchem elektronów swobodnych w objętości przewodnika pod wpływem przyłożonego zewnętrznego pola elektrycznego (elektrony dążą do punktów pola o wyższym potencjale). Oprócz tego Istnieje jeszcze bezładny rud i cieplny elektronów w przestrzeni sieci krystalicznej zależny od temperatury (prędkość ruchu elektronów swobodnych wynosi ok. 105 m/s w temperaturze pokojowej, a prawie dwukrotnie większej w temperaturze 1000 K).
Prąd przesunięcia — związany z przemieszczaniem się ładunków wewnątrz atomu idealnego dielektryku bez naruszania jego struktury, czyli tzw. polaryzacja atomu.