25573

Klasyczne wyznaczanie zatrudnienia i produkcji - neutralność pieniądza = poziom realnego produktu niezależny od ilości pieniądza. Wykorzystujemy krótkookresową funkcję produkcji krótkookresowa łączna produkcja. Jak wynika z krzywych i założeń klasyków, poziom zatrudnienia przy równowadze reprezentuje pełne zatrudnienie, przy któiym wszyscy członkowie siły roboczej, gotowi pracować za płacę realną w stanie równowagi, mogą znaleźć pracę. Analiza krzywych udowadnia, że w tym modelu konkurencja na rynku zapewnia pełne zatrudnienie. Model nie zawiera jednak trzeciego rodzaju bezrobocia: niedobrowolnego.

Prawo Saya - siła robocza ubiega się o zatrudnienie jedynie w celu uzyskania dochodu, który zostanie zużyty na zakup produktu. Produkcja dochód siła nabywcza.

Prawo to zostało sformułowane na początku XIX w. przez Jean-Baptiste Saya. Początkowo dotyczyło wymiany barterowej, tam podaż jednego dobra implikuje popyt na inne. W gospodarce z pieniądzem oznacza, że każda wielkość wytworzonego produktu znajdzie rynek zbytu. Łączny popyt = łączny podaż pieniądz przesłania realne siły tkwiące u podstaw gospodarki.

•    Słabe prawo Saya - każda produkcja danej podaży zmusza do wytworzenia popytu na produkt (w ogóle).

•    Mocne prawo Saya - w konkurencyjnej gospodarce działa automatycznie tendencja do pełnego zatrudnienia. Łączny popyt = łączna podaż, zgodna z równowagą na rynku pracy. Nawet przy niedostatku łącznego popytu możliwe jest pełne zatrudnienie.

Ilościowa teoria pieniądza - twierdzenie o istnieniu zależności przyczynowo-skutkowej między ilością pieniądza w obiegu a poziomem cen. Jeśli rozmiary liandlu są stałe, ceny zmieniają się wprost proporcjonalnie do podaży pieniądza. Zależność tą możemy zapisać

za pomocą wzoru: ^ T . P to ceny, M pieniądz w obiegu, T wolumen transakcji kupna-sprzedaży, V szybkość obiegu pieniądza.

Popyt na wydawanie pieniądza zależy od trzech czynników:

•    Transakcyjnej szybkości pieniądza (czyli stopień rozwoju systemu bankowego, częstotliwość wpłat i wypłat, długość okresu płatności, szybkość komunikacji, jest const.)

•    Liczba transakcji, którą określa stopień wykorzystania zasobów (~const.)

•    Cena (% wzrost cen = % wzrost popytu na pieniądz)

Klasycy zdawali sobie sprawę, że teoria działa tylko w długim okresie, neutralności pieniądza nie da się utrzymać w krótkim.

Ogólna teoria Keynesa Keynes podjął polemikę z leseferyzmem i ekonomistami, którzy ograniczali rolę państwa w gospodarce rynkowej, i dla których jedynym zagrożeniem był monopolizm. Keynes zaprzeczył działaniu niewidzialnej ręki rynku, jeśli chodzi o ogólnego poziomu zatrudnienia i produktu, która miała by popychać interes osobisty jako optimum. Aby nadać swoim poglądom teoretycznego poparcia, Keynes skonstruował ogólną teorię. Początkowo była ona uznawana przez środowiska ekonomistów za napisaną niestarannie, jednak została uznana za dzieło o niewątpliwej