26097

TERMINY I DEFINICJE

POWIERZCHNIA PRZEDMIOTU: Powierzchnia ograniczająca materiał i oddzielająca go od otaczaiaceqo ośrodka <pn-en iso 4287).

Powierzchnia rzeczywista wyrobu - rcal surfacc of a workpiece -

zbiór elementów, które istnieją fizycznie i oddzielają cały wyrób od otaczającego ośrodka (PN'-EN ISO 14660-1)

Rzeczywista powierzchnia mechaniczna: granica między ciałem stałym a otaczającym go środowiskiem, której profil określa się przy pomocy kuli o promieniu r, jako miejsce geometryczne środków idealnej kuli, także o promieniu r, toczącej się po powierzchni rzeczywistej przedmiotu.

Rzeczywista powierzchnia eleklro-magnetyczna: miejsce geometryczne punktów skutecznego idealnego odbicia rzeczywistej powierzchni przedmiotu, przy promieniowaniu elektromagnetycznym o określonej długości fali.

Powierzchnia rzeczywista - powierzchnia oddzielająca przedmiot od otaczającego ośrodka - real surface (PN-87/M-04256/01).

Powierzchnia nominalna - powierzchnia geometrycznie idealna, której kształt (nominalny) określono w dokumentacji technicznej, np. na rysunku technicznym -

geometrical [nominał] surface (PN-87/M-04256/01).