27080

Niemiec zaczyna potrzebować rynku surowców i rynku zbytu. Zaczyna im brakować tego dobra, bo świat jest już podzielony i rozgrabiony. I na tym tle pojawiają się konflikty będące konsekwencją nierównomiernego w przestrzeni i w czasie rozwoju kapitalizmu. Kontynent Afrykański byl opóźniony pod kątem rozwoju cywilizacyjnego, co było w dużym stopniu efektem działania białych. Biali zaczęli pozyskiwać czarnych jako siłę roboczą na plantacje amerykańskie Doszło do eksploatowania ludności Afryki. Afryka w XVI wieku liczyła sobie 60 min ludzi. W ciągu następnych III wieków Afryka 60 min ludzi straciła. Byli oni wywożeni, albo zabijani przez białych. Działo się to w czasach nowożytnych. To właśnie Europa Zachodnia odpowiedzialna jest za eksterminację Afryki. W 1875 roku zaledwie wybrzeża Afryki były skolonizowane. Naturalny proces rozwoju Afryki byl przerwany przez białego człowieka. Państwo Tureckie, Persja i Chiny opierały się przed napływem rozwoju cywilizacyjnego. Zamknęły się one na świat w XIV i XVII wieku(Chiny, Japonia). Europejczycy nie mieli tak łatwego zadania jak w przypadku Afryki, dlatego, że Azja miała świetną tradycję rozwoju cywilizacyjnego. Europie nie udało się podporządkować sobie Azji. Takie podporządkowywanie było nazywane polityką imperialną. Kapitalizm to gospodarka liberalna, oparta na wolnej grze podmiotów gospodarczych. Taka gospodarka, jeżeli się rozwija na strukturach feudalnych, będzie wymagać zmian w tych strukturach. Gospodarka potrafi przyporządkować sobie politykę. Dlatego komunizm, na przykład, upadł w Europie, ponieważ próbował przyporządkować polityce gospodarkę. Jeżeli kapitalizm zaczął rozwijać się w Europie w systemach ustrojowych, to musiała zachodzić ewolucja tych ustrojów do takich, w których ludzie mieliby więcej do powiedzenia. W końcu XIX wieku w Wlk. Brytanii mamy ustrój parlamentarny, gdzie władze polityczne w kraju wyłaniane są w wyborach powszechnych. Przez cały czas we Francji w XIX wieku trwa walka o ten model ustrojowy. 1 po pewnym czasie tam również gości parlamentaryzm. Systemy absolutne zostają zastąpione systemami konstytucyjnymi w Niemczech, w Austrii. Francja i Wlk. Brytania- ustroje parlamentarne koniec XIX wieku. W końcu XIX wieku Rosja jest monarchią absolutną. W monarchii absolutnej władza monarchy jest niczym nieograniczona. W systemie konstytucyjnym mamy do czynienia z ograniczeniem władzy monarchii. W konstytucji monarclia daje sobie uprawnienia, ale jest tu także parlament, którego nie ma w monarchii absolutnej. Parlament ma, co prawda małe uprawnienia, ale mimo wszystko istnieje. Zawsze jest szansa, że kiedyś może przejąć kontrolę nad państwem. Monarchia parlamentarna pojawia się wtedy, kiedy są złe nastroje w państwie, kiedy są niezadowolenia, oraz słaby władca. W monarchii parlamentarnej władca pełni funkcję reprezentacyjną, a rząd powołuje i odwołuje parlament, co jest przewagą nad władcą. Rewolucja Rosyjska w 1905 roku i 1906 przynosi Rosji system konstytucyjny. W 1906 roku car określił uprawnienia władcy, parlamentu i wydał akty konstytucyjne. System parlamentarny trafia do Europy z chwilą zakończenia I wojny światowej. Największe przyspieszenie systemu