09.01.2012
Magdalena Stec
W badanym roku stany wody wahały się w przedziale od 11 do 105 cm. Półrocze zimowe charakteryzuje się większy zmiennością stanów wody niż półrocze letnie. W listopadzie i grudniu występują najniższe stany a w marcu, w okresie roztopów najwyższe. Do marca zauważalna jest tendencja do wzrostu poziomu wody notowane ą coraz wyższe stany Najwyższe wartości pojawiają się jednak sporadycznie, przy czym kilka stanów wysokich nie występuje w ogóle, można więc sądzie, ze taka sytuacja wynika ze sporadycznych opadów deszczu, które dodatkowo zasiliły rzekę w okresie wiosennego wezbrania, spowodowanego topnieniem śniegu i lodu. Najniższe stany w półroczu zimowym najprawdopodobniej związane są z zaleganiem pokrywy śnieżnej, ruską temperaturą, a także brakiem opadów. W półroczu letnim przeważają stany z przedziału 16 - 30 cm. Wynika to z niewielkich opadów przez większość miesięcy a także z wysokiego parowania. W maju zanotowane zostały pojedyncze wysokie wartości stanu wód z zakresu 61 - 65 a także 96 - 100 cm. Fbśrednie stany me występują, co wskazuje, że sytuacja spowodowana została dużymi, lecz krótkotrwałymi opadami.
Ogółem w roku najczęściej występujące stany wód mieszczą się w przedziale 21-25. Przyrównując tę wartość do wyznaczonych metodą stycznych granic stref stanów można zauważyć, że były to stany niskie (poniżej 27 cm). Przez ponad połowę roku występnwały stany wody należące do strefy stanów niskich. Tylko przez 24 dni, głównie w półroczu zimowym, notowane były stany ze strefy stanów wysokich (powyżej 40 cm).
Zwyczajna woda to przedział 21 - 30 cm. Przez połowę roku występowały wartości wyższe, a perzez połowę niższe od wyznaczonego przedziału. Badany rok był suchszy od przeciętnego, co wynika z kształtu krzywaj.
1. B aj kiewic z-Grabowska E., Mikulski Z., 1993, Hydrolog ia ogólna, PWN