28017

nr ćwicz 206	data		Wydział Elektryczny	Sem estr IV	grupa T3 nr lab. 4
			przygotowa nie	wykonanie	ocena ostatecz.

Pomiar stosunku e/m metody odchyleń w polu magnetycznym.

Na posiadającą ładunek elektryczny cząstkę, poruszającą się w polu elektrycznym i magnetycznym, działa siła , zwana siłą Lorentza, określona wzorem:

F=<_JŻ + ąV'xŻ,    (1)

gcżie: q - ładunek cząstki. v - jej prękość, E - natężenie pola elektrycznego, B - indukcja magnetyczna

Działanie obu wymienionych pól prowadzi w ogólnym przypadku do zmiany wektora prękości - w polu elektrycznym może się zmieniać kierunek i wartość prękości, natomiast w polu magnetycznym wartość prędkości pozostaje bez zmian (stała).

Badanie zachowania się cząstek nał ad cwanych, jak np. elektronów, protonów, jonów dodatnich, w polach elektrycznym i magnetycznym pozwala wyznaczyć tzw. nabój właściwy, czyli stosunek c^m.

W celu określenia naboju właściwego elektronu (e/m) posłużymy się lampą oscyloskopową z odchylaniem magnetycznym w kierunku Y.

Pole magnetyczne wytwarzane jest w wyniku przepływu prądu przez uzwojenie umieszczone na zewnątrz lampy. Indukcja magnetyczna B jest proporcjonalna do natężenia prądu I

B-cI.    (2)

Współczynnik prporcjonalności c określamy empirycznie.

Po wyjściu z obszaru pola magnetycznego elektrony biegną po linii prostej i w końcu uderzają w ekran fluorescencyjry wywołując jego świecenie.

Warunek rówmowagi siły odchylającej w obszarze pola magnetycznego i siły bezwładności wyraża się równaniem

«a-2£,    O)

R

gdzie R jest promieniem krzywizny toru.

Szukaną wielkość e/m możemy na podstawie równania (3) przedstawić w postaci

e _ v m BR

(4)