28067

-projektowanie technologiczne procesu umożliwiające nadanie wymaganych cech geometrycznych i wtasności poszczególnym elementom produktu, a także ich prawidłowe współdziałanie po zmontowaniu,

przy uwzględnieniu wielkości produkcji, poziomu automatyzacji i komputerowego wspomagania przy zapewnieniu minimalnych kosztów produkcji.

DOBÓR MATERIAŁÓW W POSZCZEGÓLNYCH STADIACH PROJEKTOWANIA INŻYNIERSKIEGO

Pierwsze stadium projektowania inżynierskiego polega na opracowaniu koncepcji, połączonym z ogólnym wyspecyfikowaniem dostępnych materiałów i procesów technologicznych. W kolejnym stadium ogólnego projektowania inżynierskiego określa się kształt i przybliżoną wielkość elementów, stosując inżynierskie metody analizy. W tym stadium projektant ogólnie typuje klasę stosowanych materiałów oraz rodzaj procesu technologicznego, dobierając np. obróbkę plastyczną lub odlewanie do wytwarzania elementu ze stopów metali nieżelaznych. Własności materiału należy przy tym określić bardziej precyzyjnie. W stadium szczegółowego projektowania inżynierskiego ostatecznie dobiera się zarówno materiał, jak i proces technologiczny. Dokonuje się wówczas doboru jednego, odpowiedniego materiału oraz najwyżej kilku wariantów procesu technologicznego. W zależności od znaczenia projektowanego elementu, własności materiałów powinny być znane projektantowi bardzo szczegółowo.

KLASYFIKACJA CZYNNIKÓW UWZGLĘDNIANYCH PODCZAS PROJEKTOWANIA INŻYNIERSKIEGO

Projektowanie inżynierskie jest złożonym działaniem wymagającym uwzględnienia wielu różnorodnych elementów. Główne czynniki sklasyfikowano w trzech grupach:

■ funkcjonalne,

-    związane z analizą cyklu życia produktu, zarządzaniem jakością i problematyką zrównoważonego rozwoju,

-    socjologiczne, ekologiczne i ekonomiczne.

Czynniki decydujące o doborze materiałów inżynierskich do różnych zastosowań. Wielokryterialna optymalizacja jako podstawa poboru materiałów

Mnogość dostępnych obecnie materiałów inżynierskich stwarza konieczność ich poprawnego doboru na elementy konstrukcyjne lub funkcjonalne, narzędzia i ewentualnie inne produkty lub ich elementy. Doboru tego należy dokonywać na podstawie wielokryterialnej optymalizacji, w tym także opierając się na własnościach. Własności użytkowe materiałów inżynierskich tj. własności fizyczne, mechaniczne, cieplne, elektryczne, magnetyczne i optyczne. Własności te są zależne od struktury i składu chemicznego materiału oraz od warunków eksploatacyjnych wytworzonego z niego elementu. Celem nauki o materiałach jest badanie wpływu ich struktury w różnej skali (elektronowa, krystaliczna, mikro i makro) na własności materiałów.