Tc prawa to:
- prawo do istnienia
- do bycia sobą
- do realizacji swoich marzeń
- do zaspokajania swoich potrzeb
- wyrażania uczuć
Asertywne reagowanie na krytykę:
większość osób z trudnością wysłuchuje uwag krytycznych na własny temat
często krytyka powoduje zarówno ból jak i przykrość, a wiec w efekcie postawę obronna
Są dwie bardzo powszednie nieasertywne postawy przyjmowane przez osoby krytykowane
- postawa dziecka
- postawa oskarżonego
1. postawa dziecka
- zaprzeczenie faktom, sposób często stosowany pizez dzieci, które jedynie może rozzłościć osobę krytykującego, gdyż czuje się ona niepoważnie traktowana
• przykład: A "znów masz bałagan w dokumentach!! nie mogę nic znaleźć!!"
• B "Nie, wydaje Ci się, wczoraj robiłem porządki przez 2h"
- usprawiedliwianie sie - gdy próbujemy przekonać osobę krytykującą o własnej niewinności
• A "me pilnujesz dyscypliny na hali, widziałem przed chwila 3 osoby bez okularów ochronnych..."
• B "od rana siedzę w biurze, nie miałem sekundy żeby zejść na liale"
- milczenie i strach jest spowodowane obawą, że jakakolwiek reakcja pogorszy sytuację. Stoi za tym strach i poczucie winy. Ten typ reakcji jest kosztowny psychologicznie -powoduje napięcie i pogłębia dystans miedzy krytykowanym a otoczeniem
- atakowanie - gdy uwaga krytyczna nie powoduje poczucia winy - lecz poczucie krzywdy
• A "ty chyba jesteś nieprzytomny, podobno do tej pory nie zrobiłeś korekty do tego zamówienia"
• B "a Ty odczep się ode mnie, zwaliłeś na mnie wszystko to teraz siedź i poprawiaj własne byki"
•
2. postawa oskarżonego - to próba symulacji rozprawy sadowej. Oskarżyciel próbuje udowodnić winę oskarżonemu przez prezentacje obiektywnych danych, czyli faktów' które stanowią materiał dowodowy. Używamy takich słów jak: "to nie jest prawda, wcale taki nie jestem"
Zasady asertywnego reagowania na krytykę:
1. nie mów o winie, tylko o odpowiedzialności, jest to bowiem glos dorosłego, który koncentruje się na problemie a nie na osobie.