Kanalik pośredni wystany jest nabłonkiem jednowarstwowym płaskim. Odpowiedzialny jest za wytworzenie gradientu hiperosmotycznego umożliwiającego zagęszczanie moczu.
Kanalik dystalny wystany jest nabłonkiem jednowarstwowym sześciennym. Komórki nabłonka uczestniczą w resorbowaniu jonów sodu, wody i utrzymaniu prawidłowej równowagi kwasowo-zasadowej. Funkcja kanalika jest ściśle związana z działaniem na komórki nabłonka aldosteronu.
Odcinki odprowadzające mocz posiadają podobną budowę warstwową, w której wyróżnia się: błonę śluzową zbudowaną z tkanki łącznej włóknistej, błonę mięśniową zbudowaną z komórek mięśniowych gładkich i błony dodatkowej zbudowanej z tkanki łącznej włóknistej. Błona śluzowa pokryta jest nabłonkiem przejściowym o specyficznej budowie. Wierzchnią warstwę komórek pokrywa błona zbudowana z białek odpornych na kontakt z hyperosmotycznym moczem ostatecznym.
Najważniejszymi procesami zachodzącymi w nefronie w związku z powstawaniem moczu są: filtracja, resorbcja i sekrecja, polegająca na przenikaniu substancji chemicznych do pramoczu nie z naczyń włosowatych kłębka tylko z tkanek otaczających poszczególne odcinki kanalików.
Nerki uczestniczą ponadto w syntezie i uwalnianiu niektórych hormonów np. erytropoetyny i prostaglandyn.