ZASOBY EKONOMICZNE I INFRASTRUKTURA SPOŁECZNO-EKONOMICZNA
1. Otoczenie, które może sprzyjać lub nie projektowi to zasoby środowiska naturalnego: ziemia, woda, surowce.
2. Inną grupą czynników są czynniki kulturowe - struktura społeczności, tradycje, zwyczaje, zabytki, a nawet rynki.
3. Czynniki społeczne: rozkład dochodów, sytuacja mieszkaniowa, infrastruktura społeczna (dostępność do oświaty, nauki, ochrony zdrowia, bezpieczeństwo wewnętrzne, obowiązujące rozwiązania legislacyjne).
4. Czynniki ekonomiczne: aktualny stan i prognozowany rozwój gospodarczy, dostępność do rynków finansowych, systemów ubezpieczeniowych i informatycznych.
Elementy procedury (opisanej w JEJ książce na schemacie):
Strategia projektu i koncepcja działań marketingowych.
Otoczenie bliższe kształtuje strategię projektu. Każdy projekt musi posiadać pewne atrybuty, które pozwolą mu zapewnić przewagę konkurencyjną w długim okresie i osiągnąć lepsze rezultaty w wykorzystaniu sił rynkowych niż konkurenci. Stąd potrzeba opracowania strategii projektu. Strategia to przemyślana koncepcja działania, której realizacja powinna zapewnić projektowi długookresową zdolność do konkurowania w zmieniającym się otoczeniu.
Strategia projektu ma zasadnicze znaczenie dla opracowania projektu, odpowiednich działań marketingowych, jak i wyboru lokalizacji projektu, przyjęcia odpowiednich rozwiązań technicznych i technologicznych warunkujących projektowaną zdolność produkcyjną i związaną z tym wielkość nakładów inwestycyjnych gwarantujących odpowiednią wielkość środków na realizację i eksploatację projektu.
Za opracowanie strategii projektu i strategii funkcjonalnych odpowiedzialność ponosi osoba zarządzająca projektem. Nazywa się ją strategicznym wierzchołkiem.
Strategiczny wierzchołek
technostruktura ; średni szczebel ; sztab wspierający rdzeń operacyjny
Średni szczebel to najczęściej średni dozór techniczny oraz kadra organizatorów i ekonomistów odpowiedzialna za najważniejsze funkcje projektu. Rdzeń operacyjny to pracownicy przewidziani do wykonywania funkcji operacyjnych (robole). Technostruktura to średni nadzór techniczny (np. mistrzowie). Sztab wspierający stanowią głównie prawnicy oraz inni konsultanci.
Wyróżnia się dwa modele budowy strategii projektu:
l. model cieplarni (bo funkcje organizacyjne są dokładną receptą, jak dla ogrodnika szklarniowego):
a) Za przyjęte rozwiązania w strategii projektu całkowitą i jednoosobową odpowiedzialność ponosi główny strateg (zwykle tytułowany prezydentem).
b) Udział innych menedżerów, a zwłaszcza średniego szczebla w budowie strategii projektu sprowadza się do funkcji pomocniczych. Ich zadaniem jest prowadzenie badań i gromadzenie informacji istotnych dla opracowania strategii.
c) Strategia jest formułowana w drodze świadomego i kontrolowanego procesu myślowego, którego rezultatem jest stworzenie odpowiednich rozwiązań mających postać gotowych planów strategicznych.