31044

Dekodowanie:

Sieci systemów mikrokomputerowych (warstwa fizyczna i ogólna zasada wymiany danych)

1. Interfejs I2C

Magistrala I2C (ang. Inter IC) opracowana została na początku lat 80-tych w firmie Philips jako lokalny synchroniczny interfejs szeregowy (początkowo dla sprzętu audio-wizualnego), służący do wymiany danych pomiędzy układami scalonymi danego systemu.

Magistrala I2C składa się z dwóch linii sygnałowych : SDA (serial data) -do przesyłania danych i SCL (serial clock) -do przesyłania sygnału taktującego, oraz linii masy. Obydwie linie magistrali I2C są liniami dwukierunkowymi. Dzięki przemyślanej konstrukcji magistrali I2C może być do niej podłączonych wiele układów.

Dzięki zastosowaniu tranzystorów z otwartym drenem w stopniu wyjściowym („iloczyn na drucie") możliwe jest podłączenie do magistrali kilku i więcej układów komunikujących się ze sobą po szynie I2C. Obwody sterujące liniami SCL i SDA maja taka samą budowę i są przystosowane do pracy dwukierunkowej. Rezystory Rp są niezbędne.