- pobudzenie neuronów mających zdolność do produkcji wazopresyny która zwiększa diurezę czyli resorpcję zwrotną wody w kanalikach nerwowych
- kora nadnerczy wydziela aldosteron. który reguluje gospodarkę sodowo - potasową. Jego stężenie wzrasta pod wpływem angiotensyny, której wzrost renina
- funkcję buforującą pełnią skóra, płuca oraz nerki
- w wyniku działania buforu wodorowęglanowego (HCO3) powstaje C02 niemetaboliczny
Znaczny wzrost temp. wewnętrznej (hipertermia) zmniejsza wyraźnie zdobiość do pracy. Wpływa on niekorzystnie na procesy metaboliczne zachodzące w mięśniach i utrudnia czynności układu sercowo - naczyniowego, powoduje nadmierne rozszerzenie skórnego łożyska naczyniowego i zmniejszenie dopływu krwi do serca. Utrata wody i elektrolitów, spowodowana obfitym wydzieleniem potu, pogłębia skutki liipertennii, co powoduje upośledzenie termoregulacji i w rezultacie dalszy wzr ost temp. Odwodnienie i utrata elektrolitów mogą też powodować bolesne mimowolne skurcze serca.
Temperatura ciała a zdolność do >vvsilków.
Zdolność krótkotrwałych intensywnych wysiłków w niskiej temp. zmniejsza się proporcjonalnie do stopnia obniżenia temp. ciała.
Przyczyny:
zmniejszenie szybkości skurczów
- zmniejszenie maksymalnej siły mięśniowej
zmniejszenie maksymalnej częstości skurczów serca (HR max) - powoduje to zmniejszenie V02 max sięgające 10 %, jeżeli temperatura wewnętrzna obniży się do 1°C
Ponadto przy wysiłkach w niskiej temperaturze - większe stężenie mleczanu w mięśniach z jednoczesnym zmniejszaniem jego stężenia we krwi, wskazuje na zaliamowanie dyfuzji kwasu mlekowego do krwi. Może to być przyczyną szybszego rozwoju zmęczenia mięśnia. Niewielkie podwyższę me temperatury ciała sprzyja zdolności do krótkotrwałych wysiłków dynamicznycli, dzięki zwiększeniu szybkości skurczów mięśni.
Nadmierny wzrost temperatury wewnętrznej podczas długotrwałych wysiłków niekorzystnie wpływa na zdolność do pracy (wpływ temperatury na ośrodkowy układ nerwowy) Hipertemiia powoduje ponadto zwiększenie reakcji układu krążenia i oddychania na wysiłki. Wysoka temperatura zmniejsza wydajność fosforylacji oksydacyjnej w komórkach mięśniowych - zmniejszenie zawartości ATP, zwiększenie tempa glikozy, zwiększenie wytwarzania mleczanu oraz szybsze wyczerpanie glikogenu mięśniowego.
Cti rozgrzewki:
- szybsze osiągnięcie stanu równowagi czynnościowej
- zmniejszenie deficytu tlenowego podczas wysiłku
- stymuluje mobilizację substratów energetycznych
- podwyższając temperaturę mięśni zwiększa ich elastyczność i poprawia kurczliwość
- nie powoduje podwyższenia temperatury ciała podczas następującego po mej wysiłku dzięki temu, że wcześniej dochodzi do aktywacji wydzielania potu