31687

PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA

Reakcja na niedostatki psychoanalizy i behawioryzmu.

Wspólne elementy:

1.    pogląd na naturę człowieka, przekonanie o pozytywnych możliwościach

2.    pogląd na rolę społeczeństwa

3.    podejście fenomenologiczne

4.    podejście subiektywistyczne

5.    metody kliniczne:

6.    podejście organicystyczne (holistyczne)

Koncentracja na doświadczeniu wewnętiznym człowieka i kontaktach międzyludzkich. Ważne są aspekty ludzkiego doświadczema istotne w codziennym życiu - miłość, ból. strach, nadzieja. Narzędziem poznania jest w mniejszym stopniu rozum, w większym intuicja.

Człowiek

•    nie stanowi sumy elementów, jest całością

•    jest samoświadomy

•    ma możliwość wyboru

•    jest bytem intencjonalnym

•    istotą człowieka jest ludzki kontekst.

Człowiek posiada pozytywne możliwości, które powinien realizować. Nadrzędnym interesem człowieka jest jego rozwój, siłą napędową rozwój u jest potrzeba samorealizacji. Otoczenie społeczne poprzez swoje wymagania i oczekiwania hamuje lub frustruje naturalny proces samorealizacji.. Kryterium wewnętrzne - samoaktualizacja; zewnętrzne - akceptacja społeczna.

•    Człowiek sterowany z zewnątrz jest zdeterminowany;

•    Człowiek sterowany od wewnątrz dysponuje swobodą wyboru zachowania, jest podmiotem

Psychologia człowieka zdrowego.

1.    Psychologia humanistyczna jest zainteresowana człowiekiem.

2.    Odrzuca obiektywność naukową.

3.    Bardziej ceni to. co jest pehie znaczenia dla ludzkiej kondycji niż metody, którymi dochodzi do wiedzy na ten temat.

4.    Ostatecznym kryterium prawdziwości jest ludzkie doświadczenie.

5.    Stara się uzupełnić osiągnięcia innych kierunków, umieścić je w r amach szerszej koncepcji ludzkiego doświadczema.

Carl Rogers

W każdym człowieku tkwi potencjał samosterowności, siłą napędową rozwój u człowieka jest potr zeba samorealizacji, a jej narzędziem - intuicja. Terapia zorientowana na klienta, najlepsza forma komunikacji - empatia.