- reakcja na hospitalizację - zaburzenia w procesie kształtowania tożsamości i umocnienie własnej odrębności,
- zaburzenia w tworzeniu więzi pozarodzinnych,
- zaburzenia dojrzewania.
• wiek dojrzały - miłość i praca - reakcje na przewlekłą hospitalizację:
- niespełnienie się w rolach rodzinnych,
- w roli zawodowej,
- częściowo w społeczeństwie.
Uraz psychiczny - naruszenie struktury emocjonalnej, dotyczy:
• stosunku uczuciowego do otoczenia,
• do samego siebie,
• do własnej twórczości.
Szczególnie ważne jest ugodzenie w miłość własną.
Urazy mogą być źródłem pozytywnych zmian ale też źródłem zaburzeń zachowania. Wsparcie:
• zasobów biologicznych,
• zabezpieczające procesy społeczne - oparcie w grupie
Zasada indywidualizacji - człowiek musi mieć schronienie gdzie może pójść. Szczególnie pomocnymi są ludzie którzy:
• sami doświadczyli cierpienia i chcą go zaoszczędzić innym,
• społeczni profesjonaliści
Lvmi
l^NL
POŚREDNIA
PODTRZYMUJĄCA AKTYWNA iawow^^
obj;
ęboka:
1.
2.
relaksacyjna odreagowania czynnego
przyczynowa restrukturalizacja 3. terapia behawioralna
Efekty terapii:
wzrost świadomości o sobie i o
problemie,
zaangażowanie,
dramatyczne odczucie ulgi, zmiana oceny otoczenia, zmiana samooceny, dokonanie wyboru i
otwarcie się i zaufanie, kontrola bodźców.