• Wykorzystuje zdolność predykcyjną niektórych wskaźników finansowych
[Istota) Polega na zastosowaniu liniowej funkcji dyskryminacyjnej.
• Obliczona wartość funkcji umożliwia zakwalifikowanie podmiotu do jednej z dwóch grup: firm dobrze funkcjonujących lub zagrożonych upadłością
• Sprowadzenie analizy do jednej tylko wartości liczbowej wyklucza niejasność interpretacyjną
Efektywne wykorzystanie analizy dyskryminacji nie jest jednak proste ze względu na zróżnicowane warunki makroekonomiczne i prawne oraz różne systemy rachunkowości, niewskazane jest stosowanie modeli powstałych poza granicami kraju.
• Upływ czasu powoduje, iż rodzime modele ulegają „przeterminowaniu" i mogą wymagać pewnych korekt (aktualna skuteczność może znacznie odbiegać od pierwotnej)
• Modele „uniwersalne" nie uwzględniają specyfiki branżowej sektorów
[Istota) Przyporządkowanie danej obserwacji X (np. przedsiębiorstwa) ze zbioru (X) (zbiór wszystkich badanych przedsiębiorstw) do jednej z wcześniej ustalonych grup (Xj, X>) np. bankruci i nie bankruci, spółki o stopie większej niż WIG20 i niższej niż WIG20, wykorzystanie liczbowej funkcji dyskryminacji, którą można zapisać następująco:
Z(*) = aj x xx + a2 x x2 + x xk
a - współczynniki dyskryminacyjne
x-zmienne niezależne, dla których dokonujemy dyskryminacji Proces budowy modelu
• Wybór wskaźników finansowych, które mogą stanowić potencjalne zmienne niezależne modelu
• Eliminacja wskaźników o małej zdolności do rozgraniczania przedsiębiorstw (podziału np. na bankrutów i nie bankrutów)
• Eliminacja wskaźników o wysokim stopniu korelacji
• Wybór zmiennych modelu
• Wyznaczenie liczbowej formuły modelu
Model Altmana (1968 z modyfikacją 1984)
Z = 0,717*, + 0,847X2 + 3,107*3 + 0,42*4 + 0,998*s
Model Altmana dla „rynków wschodzących" (1990)
Z = 6,56*, + 3,26*2 + 6,72*3 + 105*4 + 3.25
X, - kapitał obrotowy netto / aktywa X* - zysk zatrzymany / aktywa X3 - EBIT / aktywa
X4 - wartość księgowa kapitału własnego / wartość księgowa zobowiązań X5 - przychody ze sprzedaży / aktywa
Interpretacja