32499

Ri, R;' - rezystancja uzwojenia pierwotnego i przeliczona na stronę pierwotną, rezystancja uzwojenia wtórnego

X_b X₂’ - reaktancje rozproszeń uzwojenia pierwotnego i przeliczona na stronę pierwotną reaktancji rozproszeń uzwojenia wtórnego R₂'= 3%

X₂’= 9²X₂

X„, - reaktancja gałęzi magnesowania

Rp_c - rezystancja gałęzi magnesowania odpowiadająca stratom mocy czynnej w żelazie transformatora

Rezystancje Ri, R₂’ i Rf_c reprezentują straty cieplne transformatora. Straty całkowite transformatora składają się ze strat AP_Cu w uzwojeniach (straty w miedzi) oraz ze strat APf_c w rdzeniu transformatora (w żelazie). Straty w uzwojeniach zależą od kwadratu prądów transformatora :

AP_(U = I²xĄ + I₂²xR₂ * I² x (*, + ,9^: x R_z)

Straty w rdzeniu zależą przy ustalonej częstotliwości od kwadratu amplitudy strumienia magnetycznego, ten zaś w przybliżeniu zmienia się liniowo w funkcji napięcia Ui i praktycznie nie zależy od obciążenia transformatora, a zatem :

AP_F< = c x U ² gdzie - = R_Ff

c

Rezystancja Rf_c reprezentuje więc ilościowo wydztelanie się ciepła w rdzeniu . Transformatory pracują zwykle przy ustalonym napięciu Ui równy znamionowemu i wówczas straty w żelazie nie zmieniają się przy zmianach obciążenia. Jeżeli mamy określone straty można obliczyć sprawność transfonnatora :

P    P - AP    f ap!

1-1 x 100% = ¹ x 100% = 1    x 100%

Pi    l Pj

gdzie :

AP = AP«, + APfc - całkowita moc strat transformatora Pi - moc strony pierwotnej transformatora P₂ - moc strony wtórnej transformator a

Straty w żelazie można wyznaczyć mierząc moc czynną pobieraną przez transformator zasilany napięciem znamionowym w stanie nieobciążarua (I₂ =0). Wtedy bowiem transformator pobiera niewielki prąd Io i straty w miedzi są pomijalme małe do strat w żelazie.