33823

Przyniosła ona obniżenie ceł na część towarów. Kolejne rundy (III -Torquay - 1951 r.; IV -Genewa - 1956 r.; V - Genewa - 1962r. tzw. runda Dillona) to dalszy ciąg negocjacji dotyczących głównie kolejnych obniżek ceł. W latach 1964 - 1967 odbyła się tzw. runda Kennedy'ego. Skutkiem tych rozmów był drastyczny spadek poziomu ceł. Nastąpiła redukcja stawek taryfowych na artykuły nierolnicze o 30-35%. Dwie trzecie z obniżonych ceł zmniejszono o 50%. Redukcją objęto około 64% ówczesnego eksportu światowego. Uzyskany dzięki temu wzrost wymiany towarowej był wyraźnie odczuwany w państwach wysoko rozwiniętych. W czasie rundy VII zwanej tokijską (1973 - 1976) po raz pierwszy podjęto temat barier pozataryfowych. Ostatnie rozmowy toczące się w ramach rundy "urugwajskiej" rozszerzają temat negocjacji o handel usługami, ochroną praw własności intelektualnej i handlowe aspekty inwestycji.

Konsekwencją działalności negocjacyjnej GATT jest 5 - 6 % poziom ceł na świecie, przy czym na towary przemysłowe cła w zasadzie zostały zlikwidowane.

W ciągu ponad czterdziestu lat istnienia "tymczasowy" Układ stopniowo przekształcił się w trwałą organizację o niezbyt rozbudowanej, ale elastycznej i efektywnej strukturze instytucjonalnej.

2. ŚWIATOWA ORGANIZACJA HANDLU

W dniu 15 kwietnia 1994 roku w Marakeszu (Maroko) odbyło się spotkanie kończące rokowania Rundy Urugwajskiej. Tego dnia sygnowano Umowę z Marakeszu o Ustanowieniu Światowej Organizacji Handlu (WTO - World Trade Organization). Umowę tą podpisały wszystkie kraje członkowskie GATT. Pod pojęciem Światowej Organizacji Handlu należy rozumieć tak Umowę powołującą tą organizację jak i inne porozumienia Rundy Urugwajskiej GATT. WTO można uznać zatem za następcę GATT.

WTO jest organizacją zajmującą się sprawowaniem nadzoru nad wcielaniem w życie i praktycznym funkcjonowaniem wszystkich porozumień Rundy Urugwajskiej. Organizacja ta ma wpływać na zwiększenie efektywności działań krajów w zakresie regulacji i liberalizacji dziedzin wymiany objętych porozumieniami Rundy. WTO stało się także forum dla dalszych negocjacji dotyczących wielostronnej wymiany handlowej, tzn. jej dalszej liberalizacji i regulacji. Organizacja ta odpowiada ponad to za administrowanie Uzgodnieniem o Regułach i Procedurach Rozstrzygania Sporów. Kolejnym zadaniem WTO jest prowadzenie współpracy z Międzynarodowym Funduszem Walutowym oraz Bankiem Światowym w zakresie handlu, rozwoju i polityki walutowej. Światowa Organizacja Handlu jest trzecią (po MFW i Banku Światowym) instytucją kształtującą zasady międzynarodowych stosunków gospodarczych i odpowiadającą za ich rozstrzyganie.

Światowa Organizacja Handlu opiera się na porozumieniach zawartych w aneksach. Porozumienia te mają charakter obligatoryjny albo plurateralny. Porozumienia obligatoryjne obejmują:

2