a) budynki lub ich części (za budynek, w rozumieniu ustawy, uważa się obiekt
budowlany umocowany w ziemi lub na ziemi, posiadający ściany lub słupy albo filary oraz pokrycie dachowe);
b) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż
działalność rolnicza lub leśna (definicja budowli jest zamieszczona w prawie budowlanym i jest to definicja mająca charakter otwarty zbudowana na zasadzie wyliczenia przykładowych budowli jak np. ogrodzenia, mury, baseny, linie energetyczne, rampy itd.),
c) grunty nie objęte prgępi$ami o podatku rolnym Igb leśnym,
d) grunty obiete przepisami o podatku rolnym lub leśnym, związane z prowadzeniem
działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza lub leśna
e) nie sklasyfikowane grunty - użytki rolne położone na terenie miast,
f) grunty wyłączone ostatecznymi decyzjami administracyjnymi na cele inne niż rolnicze
lub leśne, z wyjątkiem gruntów, na których przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej wyłączającej te grunty na cele nierolnicze prowadzona jest działalność rolnicza,
g) grunty pod jeziorami, grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni
wodnych.
3. Podstawa opodatkowania:
Podstawę opodatkowania stanowi:
Za powierzchnię użytkową budynku, uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigów.
Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1.40 m do 2.20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mnieisza.niŻ.L4.Q m. powierzchnię tę pomija się.
b) dla budowli - ich wartość:
Wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, Jeżeli obowiązek podatkowy od budowli powstał w ciągu roku podatkowego - podstawę opodatkowania tej budowli stanowi wartość ustalona do obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego.
Jeżeli od budowli nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika.
Jeżeli podatnik nie określi wartości budowli lub poda wartość nie odpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy powoła biegłego, który ustali tę wartość. W przypadku gdy podatnik nie określił wartości budowli lub wartość ustalona przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości budowli przez biegłego ponosi podatnik.
c) dla gruntów - powierzchnia tych gruntów.
4. Stawki:
Stawki są stawkami rocznymi, maksymalnymi i minimalnymi (tzn., że rada gminy musi zmieścić się między ustawowym minimum i maksimum), niezmiennymi.
a) Budynki lub ich części;
Stawka podatkowa w wypadku budynków jest ustalona kwotowa i zróżnicowana w zależności od sposobu wykorzystania budynku (np. do prowadzenia działalności gospodarczej jest najwyższa, a do zamieszkiwania jest najniższa);
b) .Budowle:
Stawka podatkowa w przypadku budowli wynosi 2% ich wartości.