monochromatycznych rozchodzącymi się w powietrzu z różnymi prędkościami fazowymi, natomiast ten sam sygnał rozchodzi się w tymże ośrodku z prędkością grupowa vg. Wielkości tej nie można utożsamiać ze średnią prędkością fazową dla całej grupy fal. Zjawisko to zwane jest dyspersja, a ośrodek w którym ono zachodzi - ośrodkiem dyspersyjnym.
Związek między prędkością grupowa a prędkością fazową określony jest wzorem Raylei
d\ j
wyrażenie 77 reprezentuje charakterystykę dyspersyjna danego ośrodka 1 wyraża
(Kt
zależność funkcjonalną prędkości v$od długości =r fali nośnej. Dla próżni ~rr^ 0, w
cłr*v
związku, z czym vg=vjrc. Z pojęciem prędkości fazowej i grupowej wiążą się pojęcia fazowego współczynnika załamania n$ oraz grupowego współczynnika załamania ng. Ta ostatnią wielkość wyraża się wzorem
. . dfo.
0~t
Dla próżni n* = n*=l Zależność fazowrego współczynnika załamania od długości fali wyraża się wzorem Cauchy’ego
• r * t
Jak widzimy, dwa ostatnie człony prawej strony wzoru mogą mieć istotne znaczenie tylko dla małych wartości tt. W praktyce, jako wielkość graniczną przyjmuje się =r=l cm, powyżej której zjawisko dyspersji nie wywiera istotnego wpływu na wartość v. W związku z tym grupowy współczynnik załamania wyznacza się tylko w przypadku stosowania fali lub grupy fal o długościach =rx 1 cm, a więc dla milimetrowych fal radiowych i dla fal z zakresu optycznego. Natomiast dla mikrofal o długościach =r> 1 cm wpływ dyspersji jest praktycznie niewyczuwalny i z tego wrzględu dla tego zakresu przyjmuje się vg=v* W związku z powyższym do wyznaczania fazowego i grupowego współczynnika załamania stosuje się odrębne wzoiy matematyczne.
Współczynnik refrakcji mikrofal
W zakresie mikrofalowym, z wyjątkiem częstotliwości bliskich 60 i 22 GHz, współczynnik