34891

przechowawcą, użytkownikiem, najemcą, posiadaczem z tytułu legatu, posagu lub opieki nad nienarodzonym dzieckiem lub nie otrzymał zabezpieczenia z tytułu grożącej szkody.

Problemem prawnym jest ochrona praw własności w procesie windykacyjnym oraz problem legity- macji procesowej biernej.

W procesie legisakcyjnym pozwać można było jedynie osobę, która uważała, iż własność należy się jej.

Po wprowadzeniu procesu formulamego pozwać można było każdego posiadacza. Jednakże wyraźnie odróżniano posiadacza w którego posiadanie wchodzi zarówno element obiektywny - corpus jak i element subiektywny - animus od dzierżydela, którego posiadanie pozbawione było elementu subiektywnego. Ulpian dopuszcza także pozywanie posiadaczy, którzy nie mają animus. Pozwanie posiadacza fikcyjnego (takiego który rzecz posiadał, lecz ją zniszczył lub wyzbył się jej) wprowadził dopiero Justynian. Ponadto Pegasus postuluje, by skarga obejmowała jedynie posiadanie objęte interdyktami, które miały na cełu położeniu przeszkodom w korzystaniu z rzeczy: a)uti possidentis -* zakaz dokonywania zmian w posiadaczu nieruchomości b)utrubi -* służył ochronie posiadania rzeczy ruchomej której posiadacz był niepokojony lub utracił posiadanie. Posiadacze w obu interdyktach nie mogli być wadliwi, tzn. nabyć rzecz podstępem, siłą lub prośbą. Ulpian, poszerzając możliwości pozywania posadaczy znacznie wzmacnia pozycję właściciela, która staje się solo animo.

Art. 222 KC mówi o tym, że właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu dana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.