3531

9 PÓŁPRZEWODNIKI (m ai krzem. geriiiaii. selen. liczne ilniki metali azotki. węglrki)

Właściwości tych dal są w dużym stopniu zalezne od sposobu uli otrzymania od naświetlania, od istniejących w nich minimalnych domieszek obcych lub domieszek wynikających z niezachowania stostmków stechimettychnych. Opót właściwy tych ciał w dużym stopniu zależy od tempeiatuty ptzy czym w przeciwieństwie do metali opór półprzewodników na ogól maleje ze wztostem tempeiatuty (przetwa energetyczna jest mała- małe dawki energii wyst<«czają do przeniesienia elektronów do pasma wyższego)

10. ZASADY TERMODYNAMIKI I ICH ZASTOSOWANIE

- AQ-AU¹ AW co oznacza, że kosztem ciepła AQ doprowadzonego do układu uzyskujemy wzrost jego energii wewnętrznej AU oraz pracę przez niego wykonaną AW.

Równanie to wyraża w sposób ogólny treść pierwszej zasady termodynamiki Ustalenie zmiany AU nie wymaga bliższego określenia rodzaju przemiany, podczas której układ przeszedł od stanu I do stanu 2. gdyż AU nie zależy od rodzaju przemiany Nie można jednak tego powiedzieć z osobna o AQ i AW. mogą one ulegać zmianie w zależności od charakteru przemiany. Wielcości Q i W nie są hinkcjami starai układu, tzn ciepło i pi ar a nie charakteryzują stanu układu, lecz przemianę, jakiej podlega układ.

DRUGA zasadatetmotlynamtki określa możliwości przemiany ciepła na pracę, czyli innymi słowy podaje warniki pracy sikiika termodynamicznego Treść ihiigirj zasady termodynamiki ujmujemy w następujący sposób: zmiana ciepła na ptacę w siknku termodynamicznym jest możliwa jedynie wtedy, gdy źiódło dostarczające ciepła ma temperaturę wyższą od najmniejszego ciała w jego otoczeniu

11    PRZEWODNICTWO CIEPLNE

Przez przewodnictwo cieplne rozumiemy przenoszenie energii cieplnej ssywołane istnieniem gradientu temper atuty. Wyobraźmy sobie np warstwę ciała o gnibości dx. przez którą w kienutku dodatnim osi X przepływa energia cieplna Niech badana warstwa będzie ograniczona dwoma przekrojami A IC, prostopadłymi do osi X. o powierzchni S i temperaturach odpowiednio T i i Tf. Z założenia dotyczącego kiertmku przepływu energii cieplnej wynika, ze Ti > T.\ Gradient temperatury wynosi dT / <bc i jest skierowany w stronę ujemnych wątłości X.

12    KINETYCZNO- MOLEKULARNA TEORIA BUDWY MATERII

b

F<* * ♦ — » r

r

12 WIELKOŚCI FIZYCZNE I ICH WZORCE Mianem wielkości fizycznej metrologia obejmuje każda mierzakia cechę zjawiska łub ciała Przy stosowaniu metody doświadczalnej w badaniach fizycznych poszczególne wiełcości są mierzone z większą lub mniejszą dokłackiością, zawsze jeckuk z pewny ni błędem Wyniki pomiarów powimy być podawane w ogólnie przyjętych, dokładnie określonych jednostkach Dokonując przeglądu jeckiostek służących do wyrażania powszechnie znanych wielkości fizycznych np takich jak długość, masa. ciśnienie łatwo można się przekonać, że w lej dziedzinie istnieje jeszcze duża dowokiość a) wielkości podstawowe

dkigość (metr- m) masa (kilogram- kg)

-    czas (sekunda- s)

-    natężenie prądu elektrycznego (ampet- A)

-    temperatura termodynamiczna (kelwin- K)

-    światłość (kandela- cd)

14 RÓWNANIE STANU GAZU DOSKONAŁEGO Vp/T - Vipi / Ti - z równania lego zwanego równaniem charakterystycznym lub równaniem stanu gazu doskonałego wynika że w dowolnej przemianie danej masy gazu doskonałego stosunek iloczynu pV do temperatury w skali Keh ina pozostaje stałe

IŁ CIEPŁO WŁAŚCIWE

Mówiąc o kryształac h uwzględniamy kii budowę cząsteczkową wymieniamy rodzaje wiązań krystalicznych, nie wspomuiamy jednak

0    ruchu elementów budowy kryształów Błędne byłoby wyobrażenie sobie atomów, jonów lub cząsteczek tkwiących nieruchomo w określanych pmiktadi sieci. Elementy kryształów wykenują drgania Energia tych drgań rośnie wraz z temperaturą Przynosi lej energii odniesiony do jednostki mocy i ogrzania o 1 stopień nosi nazwę ciepła właściwego Ponieważ elementy kryształu są ze sobą powiązane pewnymi siłami więc ich ckgania nie są od siebie niezależne. W wyniku drgań elementu powstają w krysztale fale o dużej częstotliwości, dające różne efekty falowe

16 PRAWO OHMA

Mówi o prostej propotcjanabiości prądu I płynącego ptzez przewodnik do napięcia U przyłożonego na jego końcach. T”U/R“V|-Vi/R a wiec U - IR gdzie R oznacza współczyimik proporcjonalności zwany oparem elektrycznym pr zeworbiika Opór elektryczny R wyrażany jest w omach fl Opór przewodnika równa się 1 omowi jeżeli nie zmienne napięcie równe jednemu woltowi istniejące na końcach przewodnika wywołuje w mm prąd o natężeniu

1    ampera

1

   ciała mają budowę nie ciągłą składająsię z drobnych elementów lub cząstek

•    powyższe elementy ciała są w ciągłym nic lin Wartości liczbowe i kierunki prędkości poszczególnych elementów są różne

•    pomiędzy poszczególnymi elementami budowy ciał występują siły wzajemnego oddziaływania.