35648

mniej zawieszenie, rozwiązanie tych organów ma wpływ na kompetencje prawodawcze. Ustawodawca wprowadza zasadę, że do czasu powołania nowych organów ich funkcje pełnią osoby powołane przez określone organy w określonej procedurze.

Zakres kompetencji podmiotów zastępujących organu i.s.t.

Doktryna dokonując językowej analizy przepisów stwierdza, że jest to pełne zastępstwo i uzasadnia swój pogląd językowym brzmieniem przepisów ustawowych art. 96 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zawiera zwrot „pełni funkcję tych organów" art. 83 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i art. 84 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa zawiera zwrot „pełni funkcję organów". Art. 29 ustawy o samorządzie powiatowym i art. 33 ustawy o samorządzie wojewódzkim zawiera zwrot: „funkcję zarządu wójta pełni" . to tylko przykładowe wskazanie przykładowych zwrotów, które uzasadniają pogląd doktryny o pełnym zastępstwie. Ten pogląd znajduje też potwierdzenie w orzecznictwie. Powstaje problem czy to pełne zastępstwo obejmuje również uprawnienia prawodawcze? Większość doktryny twierdzi , że nie można odmawiać podmiotom zastępującym organu samorządu terytorialnego uprawnień prawodawczych argumentując to krótkotrwałym jedynie zastępowaniem właściwych organów. Należy mieć też na względzie fakt, ze stan taki może trwać dłuższy czas co ma miejsce wtedy, gdy upływ 2 lat od powołania komisarza rządowego zbiega się z końcem kadencji rady sejmiku, a rada kolejnej kadencji nie powołuje w ustawowym terminie zarządu. Jak pani prof. Dąbek wskazuje wówczas stały brak właściwych organów może nawet trwać 6 lat. Trudno sobie wyobrazić by w tak długim czasie nie było stanowione prawo miejscowe, ale nawet wtedy, gdy ten okres czasu jest krótszy, to nie można dopuszczać do ryzyka polegającego na braku możliwości stanowienia prawa miejscowego. Dot to także przepisów porządkowych związanych z zagrożeniem, życia, mienia, zdrowia, porządku publicznego. Jednocześnie pani prof. Dąbek mówi, ze to pełne zastępstwo w zakresie kompetencji prawodawczych jest stanowiskiem, które uwzględnia fakt ze z ta sytuacją mamy do czynienia wyjątkowo rzadko, kiedy właściwe organy nie poradziły sobie z wykonywaniem powierzonych im zadań i kompetencji. Dopuszczając możliwość stanowienia prawa miejscowego przez podmioty zastępujące trzeba jednocześnie wskazać na to , że istnieje konieczność doprecyzowania w drodze ustawowej zakresu kompetencyjnego podmiotów zastępujących. Tak by te rozstrzygnięcia miały wyraźnie normatywny charakter i nie były oparte wyłącznie o doktrynalną i orzecznicza wykładnię.