Zmiana systemu gospodarczego w Polsce po roku 1989 spowodowała wzrost aktywności gospodarczej Polaków. Powstało wówczas wiele prywatnych firm oraz mnóstwo nowych przepisów, mających ułatwić podatnikom rozliczanie się z fiskusem. Bardzo szybko przedsiębiorcy przekonali się, że prowadzenie działalności gospodarczej nakłada na nich wiele ograniczeń i obowiązków. Niektóre z nich są obligatoryjne i bez ich spełnienia prowadzenie własnej firmy nie jest możliwe.
Jednym z takich obligatoryjnych obowiązków są podatki nakładane przez państwo na wszystkich obywateli. Każdy dorosły, pracujący obywatel musi część swoich dochodów oddawać na rzecz państwa. Ci, którzy prowadzą własną działalność gospodarczą jako osoby fizyczne bądź w formie spółki są także zobligowane do odprowadzania podatków na rzecz państwa.
Aby ułatwić podatnikom rozliczanie się z urzędami skarbowymi, które powołano jako instytucje kontrolujące podatników, wprowadzono ewidencje księgowe dla celów podatkowych Każdy z prowadzących własną działalność gospodarczą ma możliwość wyboru odpowiedniej dla siebie ewidencji - takiej, która będzie najlepiej dostosowana do rozmiaru prowadzonej przez niego działalności oraz pozwoli mu w jak najkorzystniejszy dla niego sposób rozliczać się z państwem z obligatoryjnych podatków.
W zależności od skali prowadzonej działalności podatnik ma do wyboru jedną z czterech ewidencji: kartę podatkową, zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów
ewidencjonowanych, podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz księgi handlowe. Wybór jednej z tych ewidencji zależy przede wszystkim od wysokości planowanych przychodów, ilości zatrudnionych osób oraz skali planowanej działalności.
Wybór odpowiedniej ewidencji nie jest sprawą prostą i wymaga zapoznania się z zasadami prowadzenia wszystkich ewidencji. Ustawodawca ułatwił zadanie podatnikom wprowadzając szereg ograniczeń, dotyczących wyboru odpowiedniej ewidencji dla celów podatkowych. Podstawowym ograniczeniem jest tu wysokość planowanego, bądź też osiągniętego w roku poprzednim, przychodu.
2