36650

II. OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW

1. Wyznaczanie szerokości szczelin oraz grubości włosa

Szerokość szczeliny (grubość włosa) nożna wyznaczyć ze wzoru:

gdzie:

d - szerokość szczeliny (grubość włosa) n - rząd minimum dyfrakcyjnego A - długość fali światła, \-760nm L - odległość szczeliny (włosa) od ekranu

x„ - położenie n-tego minimum dyfrakcyjnego (odległość od centrum obrazu) Powyższy wzór możemy przekształcić do postaci:

n AL = dx„

Powyższą zależność możemy potraktować jako wzór funkcji liniowej:

y_n -

gdzie: y_n - nAL

^m Xji

a-d

Powyższą zależność liniową dla każdej z badanych szczelin oraz włosa przedstawiono na wykresach załączonych do niniejszego sprawozdania, oddzielnie dla każdego rzędu dyfrakcji, traktowanego jako stały parametr w powyższym równaniu.

Wyznaczono współczynniki kierunkowe prostych regresji, odpowiednio dla każdego z wykresów, metodą najmniejszych kwadratów, tj. ze wzoru:

a =

gdzie:

x,    - położenie minimum dyfrakcyjnego

y,    - "AL,

Wartości współczynników kierunkowych oraz ich niepewności standardowych wyznaczono przy pomocy wbudowanej funkcji RBGLZNPO arkusza kalkulacyjnego Microsoft Excel. Otrzymane wartości współczynników kierunkowych, będące zarazem szerokościami szczelin (grubością włosa), zamieszczono w poniższej tabeli:

Tab.5 Szerokość szczeliny nr 1

Lp. pomiaru (numer rzędu minimum dyfrakcyjnego odpowiadającego danemu pomiarowi)	Szerokość szczeliny d [pm]	Niepewność standardowa u(d) [pm]
1	90,5	2,4
2	89,7	2,7
3	87, 6	1,9