• Opady atmosferyczne - mierzy się ich sumy - NUWIOMETRIA - deszczomierz. nuwiometr;
• Pokrywy śnieżne, grubość, gęstość śniegu;
• Parowanie wody - EWAPOROMETRIA - ewaporometry, wilgotność;
• Stan gruntu - jego uwilgotnienie, wilgotność;
Cykl badawczy rozpoczyna się od obserwacji, potem tworzy się teorie, a później szuka się udowodnienia-potwierdzenia;
FAKTY Z HISTORII:
• Dzieło Arystotelesa.
• Traktat Hipokratesa o ruchu powietrza;
• Kronika pogody - XIV wiek - okolice Oxfordu;
• Później zaczęto tworzyć w Szwajcarii;
• XV i XVI wiek - księgi astronomiczne, kupieckie;
• 1 przyrządem do pomiaru wilgotności powietrza - XV wiek;
• Leonardo da Vinci - przyrząd do pomiaru siły wiatru;
• Termometr - 1579 rok - Galileusz;
• Anemometr;
• Wszystkie te przyrządy udoskonalono;
• XVII wiek - barometr
• Połowa XVII wieku - początek kompleksowych, instrumentalnych zjawisk meteorologicznych - sieć Florentyńska;
• XVIII wiek - skale termometryczne; skala Farenheita Kelwina i Celsjusza;
• Warszawa - początek 1776 roku - systematyczne obserwacje meteorologiczne za pomocą urządzeń instrumentalnych;
• Sieć monachijska - Żagań na Śląsku;
• XIX wiek - I rocznik meteorologiczny „Dostrzeżenia meteorologiczne w Warszawie";
• I połowa XIX wieku -1 mapy pogodowe - synaptyczne;
• Sieć warszawska - z niej powstałą narodowa stacja pogodowa;
• Początek XX wieku - obecność tropopauzy; badania za pomocą balonu;
• Polska brała udział w pracach Roku Polarnego 1992/4; stacja meteorologiczna na wyspie Niedźwiedziej;
• Od zakończenia II WŚ powstał instytut Hydrologiczno - Meteorologiczny;
• 1950 rok - powołanie światowej organizacji Meteorologicznej, siedziba w Szwajcarii. Kieruje i obserwuje okresowe badania, zmiany klimatu, konsekwencje związane z tym;
ATMOSFERA:
Składniki powietrza:
• Główne: Azot - 78%, Tlen - 21%, Argon - 0,93%, dwutlenek węgla - 0,033% (w latach liczy się jego czas przebywania w atmosferze) - 99% objętości suchego powietrza;
• Drugorzędne: niezmienne - gazy szlachetne: neon, hel, krypton, ksenon, tlenek węgla, wodór; zmienne-ozon, związki siarki, azotu i inne;
PARA WODNA H JD - 0,2 - 2,5% średnio, granica - 4%. para wodna jest ważna;
Skąd się bierze i gdzie występuje?
Para wodna dostaje się dzięki parowaniu wody z powierzchni ziemi, powierzchni roślin - transpiracja, gruntu porośniętego roślinnością - ewapotranspiracja;
• Potencjalne - mało możliwe w danych warunkach pogodowych przy niewyczerpanych zasobach wody do parowania; z mórz;
• Rzeczywiste - parowanie z lądu;
Para wodna dostaje się do atmosfery. Najwięcej jest jej w najniższej warstwie atmosfery;