36801

Kwasy nieorganiczne

Angielskie nazewnictwo kwasów tlenowych jak i beztlenowych jest analogiczne do polskiego. Nazwa składa się z dwóch części. Pierwsza określa jakiego pierwiastka kwas jest pochodna, a druga to słówko add. czyli kwas Obowiązuje przy tym opisany wcześniej system przedrostków i przyrostków, który dotyczy także nazw anionów. W przypadku kwasów beztlenowych na początku nazwy pojawia się przedrostek hydro-, który odpowiada polskiej końcówce wodorowy. Oto kilka przykładów:

Przykłady nazw kwasów

nazwa angielska anion	nazwa polska anion
sulfuric acid snlfaie	kwas siarkowy siarczan
permanganic acid pemianganate	kwas nadmanganowy nadmanganian
hypophosphorous acid hypophosphite	kwas podfosforawy podfosforyn
hydrochloric acid chloride	kwas clilorowodorowy (solny) c Ido rek
hydrocyanic acid cyanide	kwas cyjanowodorowy cyjanek

Przy okazji nazewnictwa kwasów beztlenowych wspomnieć wypada o połączeniach wodoru, dzięki którym kwasy takie pow^ają. Przypomnijmy, że cliłorowodór. staje się kwasem solnym dopiero po rozpuszczeniu w wodzie. W języku angielskim także istnieje to rozróżnienie. Nazwy kwaśnych połączeń wodom składają się ze słówka hydrogen i nazwy wywodzącej się od pierwiastka z końcówką -ide np. fluorowodór - hydrogen fluoride. co można by przetłumaczyć dosłownie fluorek wodom. Na podobnej zasadzie tworzy się nazwy takie jak w^f tabeli:

Związki wodoru o charakterze kwasowym

nazwa angielska	nazwa polska
hydrogen bromide	bromow'odór
hydrogen sulfide	siarkowodór
hydrogen cyanide	cyjanowodór