37322

Kwasowa hydroliza polisacharydów

1 Wstęp teoretyczny

a)    skrobia

-    mieszanina nierozgalęzionej amylozy (połączonej wiązaniami a-1,4 glikozydowe) i rozgałęzionej amylopektyny (wiązania a - 1,4 glikozydowe ale o 1,6 co 20-25 reszt, punkty rozgałęzienia)

-    materiał zapasowy u roślin w plastydach

b)    glikogen

-    rozgałęziony łańcuch polisacharydowy, złożony z podjednostek glukozy, połączony wiązaniami a - 1,4 glikozydowymi

-    występuje w wątrobie i mięśniach szkieletowych

-    materiał zapasowy u ludzi i zwierząt

2. Przebieg doświadczenia.

W probówce rozpuścić 10 mg glikogenu w 1 mL wody destylowanej. Dodać 1 ml wody i 0,5 ml HC1. Probówkę umieścić w łaźni wodnej. Po 1, 2, 5, 8, 10, 15, 20 minutach, a następnie co 10 min. pobierać po 100 pi roztworu zmieszać ze 100 pl jodyny. Rozcieńczyć roztwór wodą destylowaną do 2,5 ml Przelać roztwór do kuwety i zmierzyć przy długości fal 500 nm. Tak samo postępujemy z glikogenem. Pomiar absorbancji wykonać przy długości fal 600 nm

3. Wyniki pomiarów.

Czas [min]	Skrobia 500nm	Glikogen 600nm
1 2,983		0,229
2	3,391	0,186
5	2.888	0,196
8	2,191	0,233
10	1,453	0,205
15	0,840	0,123
20	0,372	0,118
10	0,267	0,084
10	0,155	0,066

Tab 1 Wyniki pomiarów absorbancji dla skrobi i glikogenu 4.Wykres hydrolizy skrobi i glikogenu w zależności od upływu czasu