• kształcenia duchownych
• Organizacyjno-samorządowe, prawo do:
• samodzielnego ustalenia swej struktury organizacyjnej
• określenia warunków przyjmowania i usuwania członków
• określania praw i obowiązków członków
• ustanowienia trybu powoływania organów reprezentujących
• kontaktowania się z analogicznymi związkami za granicą
• Majątkowe, prawo do:
• posiadania odpowiedniej bazy materialnej (budynki i sprzęty)
• własności majątku ruchomego i nieruchomego niezbędnego do realizacji funkcji religijnych
• wytwarzania przedmiotów i artykułów służących wyznawcom do celów kultowych i praktyk religijnych
• ustalania i pobierania składek, przyjmowania ofiar i datków pieniężnych oraz opłat za usługi religijne
• korzystania z pomocy finansowej od państwa
1 Gwarancje wolności sumienia i wyznania
bezpośrednie - nadają uprawnieniom wynikającym z wolności sumienia i wyznania charakter norm prawnych ( m.in. zobowiązania prawne państwa powstające w wyniku zawarcia umów międzynarodowych i członkostwa w ONZ, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, w UE)
pośrednie - przyjęcie zasad instytucjonalno-prawnych (np. neutralność władz państwowych wobec religii,
równouprawnienie obywateli, instytucja Rzecznika Praw Człowieka - istnieje możliwość zaskarżenia decyzji administracyjnych naruszających zasadę, równouprawnienie związków wyznaniowych).
1 Granice wolności sumienia i wyznania:
Deklaracja o wolności religijnej Soboru Watykańskiego II (07.XII.1965) dobro wszystkich (bonum commune), prawa innych (iura aliorum).
Deklaracja ONZ (1981) ochrona bezpieczeństwa publicznego, porządek, zdrowie, moralność, podstawowe prawa i wolności innych osób.
Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (1950) ochronę bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Konstytucja RP (1997) bezpieczeństwo prawa, porządek publiczny, zdrowie, moralność, wolność i prawa innych osób.