42896

Pezicula malicorticis, Peziciila alba, Pezicula corticola powodują zgorzele kory, pni, gałęzi drzew owocowych te patogeny są groźne w dwóch okresach. Powodują raka kory drzew. Grzyby z rodzaju Pezicula były bardzo groźne zwłaszcza w szkółkach drzew owocowych, bo drzewa całkiem zamierały. Grzyby te były trudne do zwalczenia - patogeny, które zarodnikują w różnych ciałach, w zależności od stadium- perytecjach lub pikmdiiun i ciała te są zagłębione w korze tak, że tylko ujście jest na zewnątrz co sprawia, że fimgicydy mają trudny dostęp, wtedy nie było fungicydów systemicznych i przez to było to trudno zwalczyć. Benzymidazole zwalczały skutecznie te patogeny w sadacli i szkółkach. Do teraz są bardzo skuteczne Topsin i Benlitt, ale one bardzo rzadko występują w programie ochrony roślin, ponieważ kiedyś stosowano je masowo i na parcha i na szarą pleśń co spowodowało uodpornienie się ich. Więc teraz stosowane tylko do zwalczania chorób zgorzelowych. Altemariozy jabłek

Grzyby z rodzaju Altemaria zajęły niszę ekologiczną po Penicilimn, one wtar gnęły nie spodziewanie. To są grzyby mitosporowe, nie mają stadium worokowego. Występują powszeclmie na różnych nadziemnych organach roślin często jako saprofity lub bardzo słabe pasożyty Jako patogeny słabości”. W sadach dobrze prowadzonych pojawiły się grzyby z rodzaju altemaria - okazało się, że fungicydy benzymidazolowe niszcząc Peziculiun stymulowały wzrost Altemarii. Gdy zabrakło Peziculum pojawiły się Altemaria, bo Pezicula są antagonistami Altemaria. Altemaria w okresie wegetacji w sadzie to w zasadzie nie mają znaczenia ekologicznego natomiast w przechowalni stały się groźne.

Rozwijają się w przechowalniach na jabłkach bardzo powoli, zwłaszcza z zmodyfikowanej atmosferze przy zwiększonej ilości CO2 i zmniejszonej ilości O2, grzyby te reagują na ilość tlenu. Grzyb w tym przedłużonym przechowywaniu ma czas na uaktywnienie się, na pojawienie się jego aktywności metabolicznej. Wydziela on wtórne metabolity kwas tenaunozikowy(? Te wtórne metabolity są też zootoksynami- mają właściwości kancerogenne, te metabolity dostają się do miąższu i to jest groźne. Nekroza występuje tylko na skórce, ale cały owoc jest już zatruty. Najdrobniejsze zranienia spowodowane w czasie transportu, powodujące pęknięcia kutikuli, ostre promienie słoneczne powodujące mikrozranienia już mogą spowodować kolonizację. Wykorzystywane są też uszkodzenia spowodowane złym nawożeniem, złym stosowaniem środków ochrony roślin. Nie uszkodzona skórka nie jest zasiedlana przez grzyby z rodzaju Altemaria, grzyby z tego rodzaju jako słabe i wtórne patogeny rozwijać się mogą na plamach parcha, gorzkiej plamistości podskórnej i innych plamistości występujących na jabłoniach.

Zgnilizna przykiclichowa

Objawia się ciemnobrązowymi suchymi plamami wokół kielicha. Takie jabłka mogą wystąpić na drzewie ok dwa miesiące po kwitnieniu. Plarrry przy kielichu obniżają wartość owoców. Owoce takie przeznaczone do przechowywania bardziej gniją.

Najgroźniejsze jest porażenie gniazda nasiermego, bo w komorze nasiennej na łuskach nasion

rozwija się grzybnia, grzyb nie powoduje gnicia tylko przyspiesza dojrzewanie. Jeśli pleśń

zdarzy się w sadzie powoduje zbyt wczesne opadanie owoców, a r eszta trafia do

przechowalni.

Jak grzyb dostaje się do gruazda rrasiermego?

Zarodruki tych grzybów są na liściach, krótkopędach, ale i na pręcikacli, na pyłku, na których w czasie kwitnienia rozwijają się po czym przez rurkę kielichową strzępki penetracyjne wnikają do gniazda nasiermego. Szczególnie podatne są odmiany o otwierającej się nucę