42977

długotrwały przebieg, oporność na leczenie. Występuje głównie u psów na grzbiecie nosa, w fałdach między palcami i w okolicacłi odbytu.

Zaawansowanie: ropnie, wysięk, wypadame włosów, skóra pogrubiona, oddzielenie od otaczających tkanek, naskórek traci połączenie ze skórą, kanały ropne, aż do ropnego podminowania skóry, bolesność, wzrost temp, brak apetytu, śmierć na skutek zakażenia ogólnego.

Leczenie: chirurgiczne (operacje plastyczne) z wycięciem skóry, zszycie i opatrunek. Leczenie kombinacyjne (chirurgiczne + farmakologiczne), dezynfekcja, autoszczepionki. preparaty odpornościowe.

0 czyrak mnogi - większa ilość czyraków na niewielkiej przestrzeni. Występuje ból, obrzęk i rozpad tkanek.

Leczenie: jak wyżej.

g) róża - zakażenie skóry lub bl śl bakt ropotwórczymi, które na drodze uszkodzonej skóry wnikają do przestrzeni chłonnych i tam się rozmnażają. Występuje podwyższona temp i znaczne zaburzenia stanu ogólnego, jasno-czerwony do ciemnoczerwonego obrzęk w bramie wejścia, zmienione tkanki wyraźnie oddzielone od otoczenia, powstają pęcherze, krosty, martwica, zap okolicznych naczyń i ww. chłonnych. Możemy wyróżnić: różę pęcherzykową, ropowiczą i zgorzelinową. Leczenie: chemioterapia, objawy ustępują po2-3 dniach, antyb przez 10 dni.

Ad. II Ropowica - często występuje, powstaje po pogryzieniach, gdy jest mała brama wejścia i gdy szybko się zamknie. Dochodzi do zap naczyń chłonnych i tk łącznej przez bakt ropne lub gnilne. Wyróżniamy: ropowicę surowiczą, ropną i gnilną. Postać martwicza i gnilna wywoływane są przez florę mieszaną. W zależności od miejsca wyróżniamy: podskórną, podpowięziową i międzymięśniową. Wg rozlania się wyróżniamy: ograniczoną i rozlaną. Miejsca pierwotnego zakażenia są to małe, niezauważalne rany, często nieleczone. Są zakażeniem przyrannym, warunkiem powstania jest zakażenia podskórne.

Zmiany: galaretowate, żółto-czerwone obrzęki tk łącznej, której przestrzenie wypełnia wysięk (pod ciśnieniem), regionalne ww. chłonne są powiększone i bolesne. Przy szybkim rozprzestrzenianiu się procesu dochodzi do martwicy tk podskórnej, ścięgien i mm. Ropowica aseptyczna jest martwicą tk po inj śr drażniącego (niektóre prep Ca), po 24-48h nacieczona tk ulega martwicy, wysięk surowiczy zamienia się w cuchnący + pęcherzyki gazu ropowica gazowa.

Objawy: podwyższone CTO, osowiałość, poty, brak apetytu. Oprócz rozpadu tk i resorpcji toksyn dochodzi do oddzielenie skóry od naczyń krwionośnych. Okolica chora jest wrażliwa na ucisk, o miękkiej, ciastowatej konsystencji. Proces na kończynach doprowadza do kulawizny.

Leczenia: ogólnie antyb + zabiegi poprawiające stan układu sercowo naczyniowego. Miejscowo opatrunek rany. doprowadzenie do przekrwienia czynnego (poduszka elektryczna), maść jodowa lub kamforowa, założyć opatrunek zapobiegający dalszemu drażnieniu, nacięcia konieczne przy ropowicy (sączkowanie).

Ad. II Ropień - nagromadzenie ropy w tk spowodowane rozpadem tej tk z wytworzeniem jam, które w stanie końcowym oddziela od otoczenia wal ziaminowy (tk ta zawiera kom wytwarzające wlóknik, limfocyty) tworzy błonę ropnia co zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się procesu i wydziela składniki humoralne. W-wę wewn bl nazywa się bl ropotwórczą. Ropień rozwija się przy ranach zakażonych na skutek braku odpływu wysięku lub na skutek dostania się bakterii droga hematogenną lub przy uszkodzeniach ciałami obcymi. Powstaje uwypuklenie skóry, jest napięta, błyszcząca, włos nastroszony i