Programowanie w języku C i C+ +
Język C++ jesi językiem programowania, ogólnego przeznaczenia. Oparty jest na języku C Wprowadza on rozszerzenia tego języka takie jak: klasy, funkcje inline, przeciążanie operatorów, pizeciążanie funkcji, typy stałe, referencje, operatory do zarządzania pamięcią, oraz inne udogodnienia (szablony, wyjątki....).
W 1980 roku do języka C dodano klasy, kontrolę typów argumentów funkcji i ich konwersje oraz kilka innych udogodnień. W ten sposób powstał język nazywany C witli Classes.
W 1983/84 C witli Classes został przeprojektowany ponownie i rozszerzony. W rezultacie powstał język C++. Główne rozszerzenia polegały na wprowadzeniu funkcji wirmalnych i możliwości przeciążania operatorów. Ta wersja języka stała się ogólnie dostępna w 1985.
Kolejna wersja C++, która zostanie tu bliżej omówiona, powstała przez wprowadzenie dziedziczenia wielokrotnego, klas abstrakcyjnych oraz udoskonalenie mechanizmów rozwiązujących problemy związane z funkcjami i operatorami przeciążonymi.
Obecnie zdefiniowane są w C++ również takie udogodnienia jak szablony i wyjątki. Rzadko jednak można spotkać1 kompilator, który w pełni i prawidłowo radzi sobie z tymi problemami.
Taki rozwój języka ukierunkowany został przez użytkowników, zajmujących się różnymi dziedzinami programowania. Ze względu na to, że C++ jest wykorzystywany w dużych (i bardzo dużych) projektach, od rozszerzeń języka wymaga się zachowania stabilności (przenośności) i zgodności, a także wysokiej efektywności działania generowanego kodu i efektywnego gospodarowania pamięcią. Język C+ + nadaje się pizede wszystkim do projektowania i tworzenia odpowiedniej abstrakcji danych, do programowalna zorientowanego obiektowo, a także do tworzenia wygodnych bibliotek użytkowych.
Paweł Łopata, Katedra Telekomunikacji AGH 2
Obecnie (97/98) już większość komptetorów obsługuje prawkiowo szablony i wyjąca