1.2 Programowanie w języku PBASIC
Język używany do zaprogramowania mikrokontrolera Basic Stamp 2 nazywa się PBASIC. Składnia tego języka programowania, jest w istocie bardzo prosta, jest to język, który składa się z ciągu instrukcji wykonywanych kolejno, tak samo jak w powszechnie znanych językach Basic, C, Pascal. Schemat programu można przedstawić w postaci ciągu wyrażeń:
wyrażenie 1 wyrażenie 2 wyrażenie 3 END
Gdzie za wyrażenie można podstawić dowolną instrukcję tego języka. Jest to bardzo prosta struktura programu. Zwykle programy nie działają w sposób liniowy, często są rozgałęzianie instrukcjami warunkowymi, wykonują pętlę i dzielą się na podprogramy, z krótkimi linearnymi sekcjami. Wymagania dla programu są określone przez cel programu i warunków pod który program działa.
1.2.1 Rozgałęzienia warunkowe i bezwarunkowe
Rozgałęzienie rozkazu jest sposobem na zmianę wykonywanych instrukcji na inne, wskutek zajścia jakiegoś warunku. Są dwie kategorie rozgałęzień programu: warunkowe i bezwarunkowe. PBASIC ma 2 komendy, które umożliwiają bezwarunkowe rozgałęzienie programu: GOTO, GOSUB, oto przykład:
Etykieta: wyrażenie 1 wyrażenie 2 wyrażenie 3 GOTO Etykieta
GOTO powoduje przeskoczenie do instrukcji, znajdującej się bezpośrednio poniżej etykiety, zakończonej dwukropkiem. Nazwa etykiety z dwukropkiem powoduje zapamiętanie adresu, który jest używany dla rozkazu GOTO poprzez nazwę tej etykiety. Sposobem na warunkowe przejście do innej instrukcji jest użycie:
IF warunek THEN instrukcja
Jeśli warunek będzie miał wartość logiczną TRUE powoduje to wykonanie instrukcji instrukcja, w przeciwnym wypadku przejście do następnej linii kodu, np.:
Etykieta:
wyrazaniel
wyrazanie2
wyrazanie3
if condition THEN Etykieta wyrazanie4
Jeśli condition ma wartość TRUE powoduje to przejście do wyrażeniel w przeciwnym razie do następnej linii kodu, i wykonanie wyrażenie4.
Można też użyć wiele takich instrukcji następujących po sobie:
5