4726

Podział z punktu widzenia zakresu ich kompetencji terytorialnych

•    Organy centralne - kompetencja rozciąga się na cały teren państwa (np.: Rząd, prezydent, sejm).

•    Organy terenowe - Kompetencje rozciągają się na dany obszar państw (np.: Wojewoda, starosta)

Z punktu widzenia na różne metody powoływania organów.

•    Z wyborów - Jakiś organ pochodzący z wyboru został wybrany przez jakieś grono osób znacznie szersze, liczniejsze niż ilość osób wchodzących od tego organu. W państwach demokratycznych uważa się, że przynajmniej najważniejsze organy powinny pochodzić z wyboru (np.: senat, prezydent jest wybierany w wyborach powszechnych)

•    Z kooptacji - Jakiś organ pochodzi z kooptacji, jeśli jego skład jest uzupełniany poprze powoływanie na brakujące miejsca, osób, które w tym organie zasiadają. Jest to wtórna metoda powoływania członków danego organu. Nie można w ten sposób utworzyć organu. Jeśli przed końcem kadencji z organu odchodzi ileś osób, to organ ten zostanie dopełniony w ten sposób, że pozostałe osoby, obierają brakujące osoby. Jest to metoda bardzo niedemokratyczna.

•    Z nominacji - (np.: Rząd - prezydent mianuje osobę na premiera, a premier dobiera ministrów, prezes NIK, prezes NBP)

•    Z losowania - Procedura, która praktycznie nie istnieje, a była głównie stosowana w starożytnej Grecji. Ordynacja wyborcza do senatu przewiduje, że jeśli na przykład z województwa mogą wejść tylko 2 osoby, a trzy zajęły to samo miejsce to, pod wszystkimi względami to dokonuje się losowania, który z kandydatów ma wejść do senatu.

•    Z dziedziczenia - Jest to sposób istniejący w państwach o ustroju monarchicznym, jeśli jest to monarchia dziedziczna. W taki sposób do niedawna wybierana była także brytyjska izba lordów.

Można dokonywać różnych krzyżówek pomiędzy różnymi typami organów (np.: Prezydent jest organem jednoosobowym i centralnym).

Możemy mówić także o Koncepcja jednolitości władzy lub koncepcji podziału i równowagi władz.

Zasada jednolitości władzy państwowej, mówi, że w państwie powinien istnieć jakiś organ władzy państwowej nadrzędny nad innymi organami. Od niego zaczynały by się kompetencje organów podporządkowanych pośrednio lub bezpośrednio. Jest to podział, którego zagorzałym zwolennikiem był JJ Russou. W Polsce taką zasadę wprowadzała konstytucja z 1956 rokiL Koncepcja ta został przejęta przez Lenina. Założenia Russou nie weszły nigdy w pełni w życie, weszła jedynie koncepcja Lenina. Uważał on, że państwo musi być tak skonstruowane, by parlament był najwyższą władzą w państwie i wszystko było mu podporządkowane. W ZSRR wkrótce po rewolucji parlament został zmonopolizowany przez partie komunistyczną, więc wszystkie decyzje mogły by zostać podejmowane przez parlament na życzenie partii komunistycznej. Stąd ta koncepcja nie cieszy się poważaniem, ponieważ jest uważana za koncepcję antydemokratyczną. Stąd wielkie poważanie zdobyła ta druga koncepcja.

Koncepcję podziału i równowagi władzy opracował Monteskiusz. Podstawy tej koncepcji opracowano jeszcze w starożytnym Rzymie. Ową zasadę podziału władz wymyślił J. Look. Według Looka władza powinna dzielić się na : Ustawodawczą, wykonawczą i federacyjną. Tak koncepcja jednak nie przyjęła się. Przyjęła się koncepcja Monteskiusza. Wymyślił, że