- tych, którzy pracują (utrzymują)
- tych, którzy wojują (bronią)
- tych, którzy rządzą (zarządzają)
Podział ten zdeterminowany jest charakterem jednostki (każdy z nas jest inny, kieruje się różnymi kiyteriami w życiu):
- pracujący: kierują się potrzebami i namiętnościami
- wojujący: kierują się odwagą i dumą
- rządzący: kierują się mądrością Charakter człowieka zależy od jego duszy:
- dusza żelazna: nastawia nas ku zaspokajaniu potrzeb, nadaje się do pracy
- dusza srebrna(impulsywna): warunkuje odwagę, nadaje się do walki
- dusza złotafinteligencja): warunkuje mądrość, nadaje się do rządzenia
Podział ludzi jest zatem naturalny: każda klasa jest potrzebna dla właściwego funkcjonowania społeczeństwa (konieczna jest harmonia tych elementów). To natura sama obdarza nas którąś z tych dusz po to by zachować harmonię- pracujący utrzymują społeczną elitę (czyli wojujących i rządzących), w zamian za to mają zapewnione bezpieczeństwo i sprawiedliwy porządek społeczny.
Elita przechodzi natomiast staranny proces wychowawczy mający ją przygotować do sprawowania władzy. Trwa on od 17 do 50 roku życia:
-17-50: ćwiczenia fizyczne
- 20-30: studia ogólne
- 30-35: studia filozoficzne
- 35-50: praktyka polityczna
Dopiero po 50-tce człowiek staje się mędrcem i jest dopuszczany do sprawowania władzy.
Koncepcja komunizmu elit: elity muszą się całkowicie poświecić dla dobra państwa, społeczeństwa, a w efekcie nie mogą zakładać rodzin, nie mogą posiadać dóbr materialnych. Platon konstruuje ten system by odebrać władzy jej przywileje i ma to zapewnić stabilność rządów, największym niebezpieczeństwem dla państwa są bowiem ludzkie namiętności.
III. ARYSTOTELES (384r.p.n.e -324r.p.n.e)
Odrzucił idealizm Platona (odszedł od założeń idealistycznych). Badał rzeczywistość poszukując doskonałości w istniejącym świecie ( w funkcjonujących rozwiązaniach społeczno- politycznych). Obserwował on świat i istniejącą rzeczywistość i z tego właśnie wyciągał wnioski. Był raczej realistą a nie idealistą.
Wnioski: w świecie panuje odwieczny porządek (liarmonia), powszechny ład, w którym rzeczy i ludzie mają swoje miejsce. Arystoteles określił to mianem prawa natury. Zadaniem mędrca jest badanie prawa natury i odkrywanie jego prawideł. Czyni to poprzez wyciąganie ogólnych wniosków z otaczającej go rzeczywistości.
• Człowiek jest z natury istotą społeczną, a zatem jesteśmy stworzeni do życia w
społeczeństwie. Państwo jest naturalnym tworem najlepiej zaspakajającym materialne i duchowe potrzeby człowieka.
2