5559

ustala formy wzajemnych stosunków (prawo dyplomatyczne i konsularne), reguluje sprawy zasięgu władzy terytorialnej poszczególnych państw (np. ustalenie granic państwowych i ich delimitacja)

ustala reguły postępowania na obszarach nie podlegających niczyjej suwerenności (morze pełne, przestrzeń kosmiczna)

Oddziaływanie na stosunki wewnętrzne państw: oddziaływanie na stosunki wewnętrzne w zakresie niezbędnym do zapewnienia skuteczności norm międzynarodowych,

ustalanie zasad postępowania państw w stosunku do obywateli innych państw (zagadnienia wizowe)

obecnie na skutek internacjonalizacji stosunków gospodarczych, społecznych, kulturalnych, naukowych i innych przedmiotem norm międzynarodowych są stosunki wewnętrzne, (umowy międzynarodowe nakładają na państwa na ich własnym terytorium obowiązek przestrzegania pewnych standardów i metod postępowania, postępowanie państw w stosunku do ich własnych obywateli (konwencje pracy)

Jeśli państwo wyrazi na to zgodę, prawo międzynarodowe może regulować bezpośrednio jego stosunki wewnętrzne.

4.    Struktura j charakter norm współczesnego prawa międzynarodowego,.

Wyróżniamy:

normy o charakterze powszechnym (obowiązują wszystkie państwa).

normy o charakterze partykularnym, wielostronne, (obowiązują określoną grupę

państw, np. położonym na określonym terytorium i wtedy mówimy o prawie

regionalnym. Takim czynnikiem może być również wspólnota ideologiczna i ustrojowa

np. Układ Warszawski, Statut Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej.

normy o charakterze dwustronnym (bilateralnym), obowiązują wyłącznie w

stosunkach między dwoma państwami.

Sprzeczne prądy w prawie międzynarodowym (L Ehrlich) - obecnie obowiązują równocześnie normy pochodzące z różnych okresów historycznych, które powstały w odmiennym układzie społeczno-politycznym. Prowadzi to do napięć w stosunkach międzynarodowych bo niektóre normy niezupełnie odpowiadają rzeczywistości.

lus cogens - są to normy najbardziej powszechne i podstawowe mające charakter bezwzględnie obowiązujący i które nie mogą być uchylone wolą państw w ich wzajemnych stosunkach. Są wyrazem interesu całej społeczności międzynarodowej i mogą być uchylone tylko wolą wszystkich państw.

Hierarchia norm prawa międzynarodowego - normy prawa międzynarodowego mają w zasadzie jednakową moc. Ich wzajemny stosunek opiera się na zasadach : „prawo szczególne uchyla prawo ogólne", „prawo późniejsze uchyla prawo wcześniejsze".

normy o charakterze ius cogens,

Karta Narodów Zjednoczonych jest normą o charakterze nadrzędnym

5.    Problem sankcji

Za sankcję w prawie międzynarodowym należy uznać - negatywną reakcję społeczności międzynarodowej, z jaką spotyka się państwo naruszające normy prawa międzynarodowego.

Sankcje

a. zorganizowane - wyraźnie przewidziane w umowie międzynarodowej, kiedy można je zastosować, w jaki sposób mają być zastosowane, jaki organ ma je zastosować - organizacyjne, (np. zawieszenie lub wykluczenie w prawach członka jakiejś organizacji)