zawartych w podręczniku czy opracowanie sprawdzianów z danego przedmiotu zgodnie z indywidualnymi możliwościami uczniów.
Uczniowie niepełnosprawni pracuję w miarę swoich możliwości, dlatego też do zadań nauczyciela wspierającego należy opracowanie indywidualnych programów nauczania zgodnie ze specjalnymi potrzebami uczniów. Przy czym należy pamiętać, że specjalna potrzeba edukacyjna to wypadkowa możliwości i braków dziecka oraz możliwości i braków otoczenia.
Programy nauczania obejmują pierwszy etap nauki - klasy I-III i drugi etap - klasy IV-VI. Zgodnie ze wspomnianymi potrzebami uczniów nauczyciel opracowuje modyfikację programu nauczania zintegrowanego na podstawie programu przyjętego przez szkołę, modyfikację szkolnego programu nauczania przedmiotowego lub program indywidualny nauczania zintegrowanego, którego podstawą jest program szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim.
Każdy z programów zawiera szczegółowe cele edukacyjne, treści kształcenia, materiał nauczania związany z celami edukacyjnymi, procedury osiągania celów, opis założonych osiągnięć i propozycje metod ich oceny. Z programami zapoznaje się nauczyciel prowadzący, aby wspólnie różnicować wymagania, dobierać metody pracy, pobudzać do działania, tak by każde dziecko osiągało sukces, miało satysfakcję z wykonywanych poleceń i zadań. Przez odpowiedni dobór form pracy, środków dydaktycznych nauczyciele umożliwiają uczniom maksymalne wykorzystanie swoich możliwości zdolności oraz rozwinięcie zainteresowania.
Na lekcji pracują ze wszystkimi dziećmi jednocześnie pedagog ogólny i wspierający, co pozwala obu nauczycielkom dokładnie poznać wszystkie dzieci i na bieżąco wymieniać spostrzeżenia i podejmować decyzje dotyczące dalszego kierunku oddziaływań dydaktycznych.
W klasie integracyjnej niezbędna jest stała obecność dwóch pedagogów - ogólnego i specjalnego. Są oni równorzędnymi nauczycielami, w równym stopniu odpowiedzialnymi za klasę. Nauczyciel wspierający przekazuje informacje dotyczące danego dziecka nauczycielom przedmiotu. Z racji tego, iż jest on pedagogiem specjalnym, zna mocne i słabe strony każdego z dzieci niepełnosprawnych, ma wpływ na postawy, relacje i sposób komunikowania się na lekcji z nauczycielem przedmiotu. Niejednokrotnie to on przełamuje bariery związane z akceptacją niepełnosprawności niektórych uczniów.
Współpraca pedagogów, jak już wcześniej wspomniałam, dotyczy wszystkich dziedzin pracy w szkole. Aby była owocna, niezbędna jest wzajemna akceptacja siebie, przyjęcie takich samych sposobów postępowania. Wzajemna relacja ma ogromny wpływ na uczniów i rodziców.
Podobnie jak z nauczycielem przedmiotu współpraca musi być ścisła i systematyczna także ze wszystkimi osobami, które mają wpływ na proces dydaktyczny, czyli z psychologiem lub logopedą. Szczególnie ważne jest to podczas pierwszego kontaktu z dzieckiem, kiedy nauczyciel wspierający musi zadbać o to, aby uczeń w kontaktach z tymi osobami czuł się bezpiecznie i swobodnie.
Ważnym elementem, mającym duży wpływ na codzienne życie w klasie integracyjnej, ma dobra współpraca nauczyciela wspierającego z rodzicami. Stworzone przez nauczyciela pozytywne relacje owocują tym, że rodzice chętnie wspierają nauczyciela w organizowaniu imprez klasowych, wycieczek do kina lub teatru oraz wyjazdów do zielonych szkół, gdzie dzieci niepełnosprawne mają okazję nauczyć się samodzielności i współpracy z drugim rówieśnikiem. Niejednokrotnie sami rodzice występują do nas z różnymi inicjatywami i są bardzo zaangażowani w życie klasy.
Obserwuje się coraz większe przekonanie różnych środowisk, że jak najwcześniejsza integracja dzieci zdrowych i niepełnosprawnych może przygotować jednych i drugich do życia w społeczeństwie. Klasa integracyjna jest takim naturalnym środowiskiem, w którym dzieci rozwijają pozytywne zachowania społeczne i zdobywają konkretne