Warszawie szkoły średniej pod nazwą Królewskie Liceum Warszawskie szkoła była symultanna.
Obejmowała uczniów zarówno wyznania rzymskokatolickiego jak i innych wyznań. Funkcję dyrektora pełnił Samuel Bogumił Linde, badacz języka polskiego. Dzięki wysokiemu poziomowi naukowemu Liceum zyskało dużą popularność w społeczeństwie polskim.
Zabór austriacki
Podstawą nauczania była łacina i język niemiecki. Młodzież poddano policyjnemu nadzorowi. Szkoły miały kształcić głównie lojalnych urzędników.
W wyniku III rozbioru do monarchii austriackiej włączono Kraków. Uniwersytet Krakowski uległ germanizacji, pozbawiono go wpływu na szkolnictwo, postanowiono jednak utrzymać jako jedyny uniwersytet w Galicji. W roku 1805 zlikwidowano Uniwersytet Lwowski. Dopiero po kongresie wiedeńskim, kiedy Kraków otrzymał statut wolnego miasta, reaktywowano uniwersytet we Lwowie. W szkolnictwie elementarnym sytuacja układała się równie niepomyślnie.
Władze oświatowe Księstwa Warszawskiego powstało w styczniu 1807 r. Powstała wówczas Izba Edukacyjna podlegała od czasu nadania Księstwu konstytucji ministrowi spraw wewnętrznych. Natomiast szkoły unarodowiono, w szkołach elementarnych język niemiecki został niemal samorzutnie zlikwidowany, a w szkołach średnich znacznie ograniczony. Na polityce Izby Edukacyjnej w dziedzinie szkolnictwa ludowego najbardziej zaważyły osobowości St. Kostki Potockiego i St. Staszica.
Szkolnictwo ludowe wg ustawy z 1805 miało być nadal ośrodkiem szerzenia języka niemieckiego. Ustawa ta dokonała pewnego unowocześnienia programów gimnazjów, rozszerzając zakres przedmiotów rzeczowych, matematyczno - przyrodniczych. Wielką uwagę zwracano na lojalność kadry nauczycielskiej.
Program nauczania
Szkoła wiejska - nauka czytania druku i pismo, rachowanie na pamięć, nauka moralna, religia. Klasa trzecia (ostatnia) - nauka zachowania i wiadomości rolnicze.
Szkoła mieiska - jak wyżej + wiadomości o handlu i przemyśle, rysunki rzemieślnicze.
Nauka odbywała się dwurazowo (8 - 11 i 12 - 16), wakacje dwa miesiące. Rok szkolny dzielił się na półrocza. Kształceniem kadry nauczycielskiej zajmowały się dwa seminaria w Poznaniu i Łowicza
Szkoły wydziałowe
Stanowiły one ogniwo między szkołą elementarną a szkołą średnią, która była drogą do studiów. Szkoły podwydziałowe realizowały 2 - letni program nauczania.
Szkoły departamentowe (wojewódzkie! i uniwersytety: szkoły techniczne Pełnymi szkołami średnimi były 6 - letnie szkoły departamentowe. Głównym ich celem było przygotowanie do studiów uniwersyteckich. Świadectwo ukończenia pełnego kursu szkoły departamentowej było warunkiem wstępu na uniwersytet.
2