środek obciążający w produkcji papieru (papier fotograficzny), wypełniacz kauczuku i tworzyw sztucznych, w lecznictwie jako substancja kontrastowa w prześwietleniach przewodu pokarmowego oraz w kosmetyce do wyrobu pudrów.
ANHYDRYT CaSO,
To siarczan najczęściej bezbarwny, biały, szary z odcieniem niebieskim lub czerwonym, o połysku szklistym lub perłowym. Jego łupliwość jest dobra lub bardzo dobra. Jest stosunkowo miękki - 3,0 - 3,5 w skali Mohsa (da się zarysować gwoździem żelaznym). Anhydryt jest pospolitym składnikiem złóż gipsowo-solnych pochodzenia morskiego lub jeziornego. Często tworzy oddzielne pokłady, niekiedy o znacznych miąższościach. Poza tym może występować jako dodatkowy składnik w iłach, mułowcach i marglach. Znany jest także z pęcherzyków pogazowych law wulkanicznych. Anhydryt, podobnie jak gips, używany jest w przemyśle cementowym. Może być także stosowany do wyrobu kwasu siarkowego.
KAINIT KMgSOjCI 3H20
Kainit posiada białą, czerwonawą, żółtawą, szarą, niebieską lub fioletową barwę i szklisty połysk. Jest miękkim siarczanem( 3,0 w skali Mohsa).Posiada doskonałą łupliwość. Kainit występuje w złożach solnych. Stosowany jest w rolnictwie jako nawóz potasowo-magnezowy.
KILKA CIEKAWOSTEK O SIARCZANACH :
1. Siarczany są ważnym środkiem konserwującym, który również zapobiega kwaśnieniu wina. Młode i słodkie wina są szczególnie podatne na ten problem. Cukier zawarty w winie może być przemieniony w kwas w wyniku działania bakterii kwasu octowego lub mlekowego, przy czym przemiany te zmieniają smak. Siarczany poprawiają również kolor win czerwonych. Bez nich intensywność zabarwienia zmniejsza się wraz z upływem czasu; mogą też pojawić się inne kolory np. niebieski lub fioletowy. Zatem siarczany przeciwdziałają utracie kolorów i poprawiają estetyczne walory czerwonego wina. Dla wina białego funkcja ta jest oczywiście mniej istotna. Ostatnia, ale nie mniej ważna funkcja siarczanów to poprawa smaku wina przez usunięcie acetyloaldehydu, który jest tworzony przez drożdże podczas procesu produkcji wina. I nadaje mu nieprzyjemny smak.Zwykle używa się do tego celu siarczanu sodu.
2. Siarczany - to obok chlorków najbardziej rozpowszechnione zanieczyszczenia w wodzie. Dostają się one do niej wskutek wymywania skał osadowych, wyługowania gleby oraz niekiedy na skutek utleniania siarczków i siarki stanowiących produkty rozkładu białka pochodzącego ze ścieków. Znaczna zawartość siarczanów w wodzie może powodować choroby przewodu pokarmowego, a ponadto woda taka może być przyczyną korozji betonu i konstrukcji żelbetowych.
3. Siarczany mogą być obojętne M2SO4 (gdzie M- metal na stopniu utlenienia I) i (R0)2S02 (R- alkil) lub kwaśne wodorosiarczany MHSO4 i HOSO2OR. Sole są ciałami krystalicznymi, mają szerokie zastosowanie między innymi jako nawozy sztuczne- głównie siarczany amonu (NH^SOt, siarczany potasu K2SO4; w produkcji szkieł- siarczan sodu Na2SC>4, siarczan potasu; jako pigmenty do produkcji farb i wypełniacze do gumy, papieru- siarczan baru BaS04 i wapnia CaSO4; w lecznictwie- siarczan magnezu (pod nazwą sól gorzka) i siarczan sodu (pod nazwą sól glauberska); do impregnacji drewna, ochrony roślin- siarczan miedzi CuS04; estry są na ogół syropowatymi cieczami, najważniejsze siarczany to: metylu i etylu, stosowane w syntezie organicznej (do alkilowania).