18. Umowę CEFTA stosowano „prowizorycznie" od: 1 III 1993
19. Umowy o liberalizacji handlu w krajami CEFTA podpisały : kraje nadbałtyckie
20. Reguły pochodzenia zawarte w umowie CEFTA stwierdzają, że :
aby produkt mógł korzystać z preferencji większość jego komponentów musi pochodzić z krajów CEFTA lub WE
21. Wśród krajów CEFTA największy napływ BIZ per capita w latach 1990 - 2000 miał miejsce : na Węgrzech. 1990 - 2004 w Czechach 2001 - 2004 w Estonii
22. Łagodna stabilizacja gospodarki oznacza :
stopniowe zrównoważenie rynku towarów, usług i czynników produkcji
23. Radykalna stabilizacja gospodarki oznacza :
działania zmierzające do zlikwidowania w możliwie krótkim czasie przewagi popytu nad podażą
24. Programy radykalnej stabilizacji gospodarki zostały wdrożone w :
NRD i Polsce Estonia, Litwa, Łotwa
25. Przyjęte w Układach Europejskich zasady liberalizacji hanllu obejmują: asymetryczny układ preferencji
26. Układy Europejskie (część handlowa) weszły w życie: 1 III 1992 r
27. Umowy o partnerstwie i współpracy między krajami WNP i WE :
-zapewniają narodowe traktowanie inwestycji
-przewidują zniesienie ograniczeń ilościowych -zostały zawarte na czas określony
28. Udział krajów EŚ w napływie BIZ z 2000 r.: zmniejszył się w porównaniu z 1995 r.
29. Przepływ strumieni BIZ w skali światowej charakteryzują : rosnące znaczenie krajów EŚW
30. BIZ wpływają na rozwój gospodarczy krajów EŚW poprzez : modernizację ich gospodarek
31. Na ukształtowanie się nowego systemu położenia międzynarodowego krajów EŚ na początku lat 90-tych wpłynęło :
dojście do władzy elit politycznych wywodzących się z dawnych kręgów opozycyjnych
32. Do czynników egzogenicznych determinujących transformację systemową w EŚW należy : działalność COCOM
33. Czynniki utrudniające przeprowadzenie reform gospodarczych w ramach transformacji systemowej w Polsce to m.in. :
silne związki zawodowe
34. Najważniejszym organem nadzorującym stowarzyszenie krajów EŚW z WE jest: Rada Stowarzyszenia
35. Głównym celem pakietów stabilizacyjnych MFW dla krajów EŚW było: zrównoważenie bilansów
2