100603

Rozdział 13 - Dekada pomyślności (1970-1980) - (Strony 278, 279, 280, 281, 286, 287, 288, 291. 306. 307)

W czerwcu 1971 roku zdecydowano o rozbudowie infrastruktury technicznej radia i telewizji. Projekt zakładał dokończenie budowy kompleksu w Warszawie przy ulicy Woronicza (dzisiejszy ginach TVP), dofinansowanie ośrodków' regionalnych, oraz rozpoczęcie emisji w kolorze. W dokumencie Biura Politycznego zaznaczono, że partia dokona wszelkich starań, żeby Polskie media rozwijały się i jest to zgodne z ideologią marksistowską. Podawano komunikaty o niezależności mediów i ich śledczym charakterem działań. Mimo, że były to tylko nic nie znaczące hasła propagandowe to w mediach działo się sporo. Doszło do ogromnych roszad kadrowych mających na celu zwiększenie zaufania społeczeństwa do mediów. W radiu miejsce Włodzimierza Sokorskiego zajął Maciej Szczepański

Gierek szybko potwierdził ,że propaganda medialna (szczególnie telewizyjna) stanowi dla mego najważniejszy z punktów utrzymania władzy i poprawy nastrojów społecznych Telewizja cieszyła się ogromnymi względami cenzury, dotyczyło to jednak polityki jej szefa Szybko poszerzono ekipę cenzorską odpowiadająca za telewizję. Szczepański szybko zyskał przydomek „Krwawy Maciek”. Traktował on telewizję jako swój prywatny folwark.

Bardzo szybko rozwijał się program II telewizji W 1971 zaczęto eksperymentować z telewizją kolorową. Telewizja Polska miała być medium infonnacyjnym i publicystycznym. Untchomiono program Trybuna Obywatelska jednak szybko zdjęto go z anteny ze względu na kłopotliwy formulę. W 1974 mszyło Studio 2 - jeden z najbardziej rozpoznawanych programów rozrywkowych ówczesnej epoki Rozwijało się także radio - uruchomiono takie audycje jak Poranek z radiem czy znane nam dzisiaj Sygnały dnia Program Jedynka służył do prowadzenia polityki propagandowej.

Swoją rolę dalej odgrywało RWE z Janem Nowakiem na czele Próbowano opisać go jako agenta CIA jednak żadne akcje rządu nie zachwiały wiarygodnością RWE.

Dzięki polepszonej sytuacji życiowej Polaków' w latach 70 i sukcesom polskich sportowców Gierek zaczął prowadzić propagandę sukcesu. Wieczorny dziennik prowadzony od 1976 roku i trwający 70 minut zawsze infonnowal o sukcesach I Sekretarza Pokazywał nowoczesną, zmodernizowaną Polskę i szczęśliwych obywateli. Nie poruszał istotnych problemów obywateli co zauważył Stefan Kisielewski.

Bardzo zaawansowanym medialnie przedsięwzięciem była pielgrzymka Jana Pawia II do Polski Media nie mogły pokazywać napisów solidarnościowych, buntu, musiały wycinać wszelkie objawy nieposłuszeństwa wobec władzy PRL. Było to jednak ciężkie do spełnienia i pielgrzymka papieża (mimo pomijania pizez media autorytetu papieża i kościoła) stała się okazją wyjścia z podziemia dla Solidarności

W latach 70 liczba abonentów telewizji wynosiła prawie 8 milionów 10 lat później to już 10 milionów obywateli.