OGRANICZENIA WOLNOŚCI SŁOWA W KONSTYTUCJI RP
Art. 31 ust. 3: ograniczenia wolności mogg być ustanowione tylko wtedy gdy:
1. Sq koniecznie w demokratycznym państwie prawo dla jego bezpieczeństwa (strategia militarna, gospodarcza, międzynarodowa) lub porzgdku publicznego (zapewnienie ładu zewnętrznego dla wszystkuch obywateli);
2. Sq konieczne dla ochrony środowiska;
3. Sq konieczne dla ochrony zdrowia;
4. Sq konieczne dla moralności publicznej (nieobrażanie swoim zachowaniem innych);
5. Sq konieczne dla zachowania wolności innych osób)
Art. 31 ust. 2: Każdy powinien szanować wolności i praw innych osób.
Art. 47: Każdy ma prawo do ochrony prawnej, życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia.
Art. 54 ust. 2: Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy sq zakazane. Ustawa może wprowadzić obowigzek uprzedniego uzyskania koncesji na prowadzenie stacji radiowej lub telewizyjnej.
Art. 61 ust. 1: Dopuszcza się możliwość ograniczenia dostępu do informacji z racji na:
1. Ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych;
2. Ochronę porzgdku publicznego;
3. Ochronę bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.
Regulacje zawarte w konstytucji mają charakter podstawowy i wymagają, aby im byty podporządkowane wszystkie normy państwowe. Podporządkowane są więc:
■ ustawa o prawie prasowym,
• ustawa o radiofonii i telewizji,
■ ustawę o prawach autorskich.
W konstytucję RP wpisane jest istnienie KRRiT (art. 213 i 214).
Art. 213: KRRiT stoi na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w tadiofnii i telewizji.
Art. 214: Członkowie Krajowej Rady sq powoływani przez sejm, senat i prezydenta. Nie mogq należeć do partii politycznych i zwiqzków zawodowych. Nie mogg też prowadzić działalności publicznej „nie dajgca się pogodzić z godnościq pełnionej funkcji" (mogg być nauczycielami akademickimi).
Zakaz cenzury jest wpisany w system demokratyczny, a kontrola prewencyjna dotyczyła uprzednio wszystkich publikacji, które byty wydawane.