39678

Modele rozwoju nauki dzieli sie na:

•    autonomiczne - czynniki wewnętrzne, naukę odróżnia się od tego, co na zewnątrz, co nauką nie jest, szuka sie linii demarkacyjnej dającej kryteria rozróżnienia

•    heteronomiczne - na rozwój wpływają rozmaite treści, nauka może być traktowana jako część kultury, bada się jej powiązania i relacje z innymi dziedzinami np. sztuką, polityką, ideologią

oraz na:

•    synchroniczne - badanie sanu statycznego (stop-klatka), zatrzymanego w momencie czasu

•    diachroniczne- badanie w czasie

o model z czynnikami autonomicznymi (Popper)

° model heteronomiczny (Kuhn)

Rewolucje naukowe:

•    Kuhn - model ciągłych rewolucji, mają one charakter budujący

•    Poper - brak mocy tworzącej, wymyślanie nowości, a potem burzenie teorii (falsyfikacjonizm)

redukcja globalna i lokalna (Stefan Amsterdamski)

•    lokalna - wąskie dziedziny lub małe zmiany

•    globalna - na odwrót

Szczuciński:

•    przełomy (mniejsze)

•    rewolucje (wstrząsają posady)

Kuhn: Struktura rewolucji naukowych (1962)

Krytyka kumulatywnej teorii historii, która usiłuje przedstawić rozwój nauki jako proces dochodzenia do aktualnego jej stanu, w zamian podejście historiograficzne, nauka to to, co opiera się na paradygmacie.

nauka normalna - zbiór badań opartych o paradygmat paradygmat - ogólnie przyjmowany standard, osiągnięcie, które stanowi wzorzec dla nauki, schemat rozwiązywania problemu