101094

1. Załóżmy, iż konsument potrafi uszeregować różne koszyki (kombinacje) dóbr według poziomu satysfakcji, czyli użyteczności, którą one przynoszą.

2. zakładamy, ze konsument woli mieć więcej, a nie mniej.

Krańcowa stopa substytucji filmów posiłkami jest to liczba filmów, z których musi zrezygnować konsument, jeżeli chce zwiększyć o jednostkę liczbę posiłków, nie zmieniając łącznej użyteczności.

3. Kiedy jednak stosunek liczby oglądanych filmów do liczby posiłków jest już bardzo niski, wtedy nie opłaca się rezygnować z filmów dla jeszcze większej liczby posiłków =>założenie o malejącej krańcowej stopie substytucji.

Gusty konsumenta ujawniają malejącą krańcową stopę substytucji, gdy przy stałej sumie użyteczności dodatkowe jednostki jednego dobra można pozyskiwać kosztem coraz mniejszych ilości drugiego dobra.

(np. Studentowi może być obojętne, czy wybierze koszyk X (6 filmów i 0 posiłków), czy Y (3 filmy i 1 posiłek), czy tez Z ( 2 filmy i 2 posiłki). Ale przechodząc od kombinacji X do Y, poświęca 3 filmy w zamian za 1 posiłek. Natomiast przechodząc od Y do Z. poświęca tylko 1 film za 1 dodatkowy posiłek. Takie gusty odpowiadają założeniu o malejącej krańcowej stopi© substytucji.

Krzywe obojętności jako sposób przedstawiania gustów

Krzywa obojętności obrazuje wszystkie kombinacje dwu dóbr dające konsumentowi taką samą całkowita użyteczność.

Krzywe obojętności maja nachylenia ujemne. Zwiększając liczbę posiłków, zwiększamy sumę użyteczności.

Krzywe obojętności stają się bardziej płaskie w miarę przesuwania się po nich w prawo =>to wynika bezpośrednio z założenia, ze konsument woli więcej niż mniej oraz ze jego gusty spełniają założenia o malejącej krańcowej stępie substytucji.

Z definicji krzywej obojętności wynika, że wszystkie punkty na U3U3 reprezentują jednakową użyteczność. Różnica miedzy krzywymi U2U2 i U3U3 polega na tym. ze każdy punkt położony na U3U3 zapewnia zwiększa użyteczność niż jakikolwiek punkt leżący na U2U2 ->krzywe obojętności położone wyżej są lepsze.

Krzywe obojętności nie mogą się przecinać!!!

Maksymalizacja użyteczności a wybór konsumenta

Mapa obojętności ukazuje gusty konsumenta. Konsument spośród dostępnych koszyków wybiera ten. który daje mu maksymalna użyteczność.

Aby ustalić, który punkt na tej linii ( na rysunku) maksymalizuje użyteczność, musimy się odwołać do gustów konsumenta.(np. Żarłok zdecyduje się na inny punkt niż kinoman .wybierając więcej posiłków, a mniej filmów).

Konsument wybierze punkt D. gdyż punkt ten zapewnia maksymalna użyteczność.a wiec przesuniecie w lewo od C lub w prawo od A zwiększa użyteczność.

Dostosowanie do zmian dochodu