103217

Możliwości identyfikacji samochodu.

Pojazdy dopuszczone do ruchu mają indywidualny numer identyfikacyjny silnika i nadwozia np. 17 znaków literowo-cyfrowych, w tym ze znakami firmy producenta, usytuowany w różnych miejscach w zależności od producenta pojazdu. Umieszczone są również tabliczki znamionowe z wieloma informacjami, głównie: numer identyfikacyjny, typ silnika, nadwozia, kolor lakieru, numer homologacji oraz w niektórych samochodach kody komputerowe. Podobnie są oznakowane niektóre zespoły i części. Pojazdy są także dodatkowo oznakowane w celach ubezpieczonych. Identyfikacja skradzionego pojazdu, noszącego ślady manipulacji przy oznaczenia cli, może być dokonana różnymi metodami. Stosuje się m.in. metodę termiczną, do prostego odczytu,- nagrzanie miejsca oznakowania za pomocą urządzeń acetylenowo-tlenowych z odczytem pola numerowego; metodę magnetyczną- pozwalającą na wykrywanie powierzchniowych uszkodzeń materiałów ferromagnetycznych na skutek wzbudzenia pola magnetycznego i powstania rozproszonych pól magnetycznych w obrębie uszkodzeń i wad takiego materiału; metodę wiroprądową- ujawniająca strukturalne nieciągłości warstwy materiału pokrytego jakąś powłoką; metody chemiczne i elektrotechniczne- najprostsze i szybkie. Do ujawnienia znaków na metalach służą różne odczynniki takie jak: woda królewska; odczynniki jodowy, miedziowy i chromowy-stosowane na metalach; nadmanganian potasu- na stopach miedzi; pikrynowy- na cynku i jego stopach. Stosuje się również metodę radiograficzną czyli prześwietlanie rentgenem jednakże jest to metoda skomplikowana i dość zawodna. Często w celu odtworzenia pierwotnych oznaczeń jest konieczne zastosowanie kilku metod. W identyfikacji samochodów, których kierowcy spowodowali wypadki i zbiegli z miejsca zdarzenia, mają znaczenie ujawnione podczas oględzin odpryski lakieru i odłamki szkła z rozbitej szyby lub reflektora. Porównuje się i próbuje dopasować kształt, przekrój i mikrostrukturę lakieru czy też szkła znalezionego na miejscu przestępstwa z tym samym materiałem w „podejrzanym” samochodzie. W celu tym stosowana jest analiza makrograficzna i spektrografia w podczerwieni. W sytuacjach wypadkowych należy dostrzegać ponadto znaczenie śladów krwi, włókien odzieży, włosów, tkanek ofiary lub sprawcy wywołanego zdarzenia wewnątrz lub na zewnątrz samochodu. W tym wypadku mogą mieć zastosowanie inne specjalistyczne badania, przede wszystkim biologiczne, chemiczne, traseologiczne, ustalenia z oględzin i sekcji zwłok, np. porównanie obrażeń z odkształceniami czy uszkodzeniami karoserii pojazdu.