103528

Uczestnictwo w pośrednich sytuacjach społecznych to korzystanie z materialnych i niematerialnych elementów kultury. Elementy kultury niematerialnej to obyczaj, prawo, religia.

prof. St. Mika - Psychologia społeczna bada procesy psychologiczne i zachowania się ludzi znajdujących się w sytuacjach społecznych.

Psychologia spoŁ a mądrość ludowa i filozofia.

Ludzie od zarania dziejów obserwowali prawidłowości w zachowaniach ludzi wynikających z życia społecznego i próbowali je zrozumieć i zdefiniować. Jednak próby te bez naukowych metod analizy i eksperymentalnych uogólnień są najczęściej jednostronne i przeczą sobie nawzajem.

Psychologia spoi a inne nauki społeczne. Wszystkie nauki społ. jak socjologia, ekonomia, nauki polit. zajmują się wpływem czynników społecznych na ludzkie zachowanie, różnią się tylko tym, że analizują te same zjawiska na różnych poziomach.

Psychologia społ. jako część psychologii koncentruje swoje zainteresowania na jednostce, jako części składowej społeczności, ze szczególnym naciskiem na psychologiczne procesy zachodzące w jej umyśle.

Socjologia zajmuje się zachowaniami ludzi w skali makro, na poziomie klasy społ., struktura społ., instytucje społ. Ponieważ te grupy społ. tworzą konkretni ludzie więc obszary zainteresowań tych dwóch dyscyplin nakładają się na siebie. Celem P.S jest określenie uniwersalnych, właściwości natury ludzkiej, które powodują, że każdy człowiek jest podamy na wpływ społeczny.

Psychologia ogólna (psych, osobowości) bada zachowania i motywy działania jednostki ze szczególnym zainteresowaniem różnicami indywidualnymi czyli składnikami osobowości, które różnią poszczególnych ludzi, opisuje zachowania człowieka jako homo sapiens.

Psych, społeczna modyfikuje prawa z psych, ogólnej wprowadzając czynnik społecz no-kul turowy.

Antropologia bada zachowania i motywy działania w aspekcie warunków kulturowych. Pedagogika - korzysta z dorobku psychologii społecznej w praktyce.

Podstawowy błąd atrybucji -wg I.cc Ross’a to odruchowa tendencja do wyjaśniania własnych zachowań i zachowań innych wyłącznie w terminach cech osobowościowych (wew.) przy niedocenianiu lub całkowitym pominięciu czynników sytuacyjnych (zewn.). (nieuprzejma kelnerka)

Behawioryzm - szkoła w psychologii ameryk. na początku XX w. uwypuklająca znaczenie obiektywnych właściwości sytuacji społ. Badania na zwierzętach pokazały, że proces nauki zachodzi dzięki wzmocnieniu, czyli na skojarzeniu pozytywnych i negatywnych zdarzeń zachodzących w środowisku w związku z określonymi zachowaniami. Koncentrowali swoje badania na obiektywnych cechach systemy „nagradzających" lub „karzących” za konkretne sposoby zachowań. Niedoceniali takich pojęć jak poznanie, myślenie, odczuwanie jako ich zdaniem zbyt słabe, osadzone w umyśle i dające się zobiektywizować.

Psychologia postaci - szkoła psychologiczna wywodząca się ze środowiska niemieckich żydów, którzy w latach 30-ty wyemigrowali do USA. ( K. Koffke, W. Kohler, M.