103657

Akty prawa wewnętrznego muszę być zgodne z obowiązującym prawem. Jest ściśle ujęty krąg jego adresatów (o stosunku podległości można mówić jeżeli wynika ona z przepisów konstytucyjnych).

Prawo krajowe:

Zasada hierarchicznej budowy systemu źródeł prawa:

-    wymóg zgodności aktu niższego szczebla z aktem wyższego szczebla,

-    wymóg by uchylenie, zmiana lub zawieszenia danego aktu zostało wykonane za pomocą aktu tego samego szczebla lub wyższego

-    zakaz normowania pewnych materii poza ustawowo

-    zakaz wydawania aktów najniższego szczebla bez upoważnienia w akcie niższego szczebla.

Szczeble przepisów prawa krajowego:

-    konstytucyjny

-    umów międzynarodowych ratyfikowanych w trybie art.89

-    ustawowy

-    rozporządzeń

-    prawa miejscowego

Warunkiem wejścia w życie aktu prawa krajowego jest jego ogłoszenie, zamieszczenie go w specjalnym wydawnictwie „Dziennik Ustaw".

W Dzienniku ustaw publikuje się:

-    konstytucję

-    ustawy

-    rozporządzenia

-    ratyfikowane umowy międzynarodowe

Ustawa z 2000r. „o ogłaszaniu aktów normatywnych": ogłoszenie powinno być bezzwłoczne, od niego rozpoczyna się liczenie vacatio legis.

Konstytucja - aktem równym jej mocą jest „ustawa o zmianie konstytucji" (art. 235)

Ustawa - jej zakres i ranga jest wyznacznikiem roli parlamentu, wyznacznikiem roli jakie pełni przedstawicielstwo narodu.

Ustawa jest :

-    aktem parlamentu (w jej tworzeniu biorą udział obie izby)

-    ma charakter normatywny (postanowienia ustawy są bazą na której buduje się normy prawne)

-    zajmuje najwyższe miejsce w systemie źródeł prawa (konstytucja tez jest ustawą tylko że szczególnego rodzaju)

-    ma nieograniczony zakres przedmiotowy (wyłączność dla regulowania statusu i wolności jednostek. Akty prawa powszechnie obowiązującego muszą mieć swoje umocowanie w ustawie. Wyłączność ustawy w sprawach podatkowych)

-    dochodzi od skutku w procedurze mającej unormowanie w konstytucji

Rozporządzenia:

Konstytucyjna podstawa do ich wydawania to art. 92 konstytucji. Są one prawem obowiązującym, istnieją ograniczenia w ich stosowaniu poprzez to, że są to podstawowe akty wykonawcze.. Upoważnienie do wydawania rozporządzeń musi sieznaleźć w ustawie i musi odpowiadać wymogowi szczegółowości:

-    podmiotowej (wyznaczenie organu)

-    przedmiotowej (wykaz spraw możliwych do regulowania rozporządzeniem)

-    treściowej (wytyczne dotyczące treści rozporządzenia)

Wymagania jakie musi spełniać rozporządzenie:

-    oparcie się o podstawę ustawową, (art.87)

-    utrzymanie regulacji w ramach upoważnienia ustawowego,

-    zdeterminowanie treści przez cel ustawy