103914

•    uniemożliwiać powstawanie zagrożeń wypadkowych i szkodliwych dla zdrowia

•    zapewniać swobodę ruchów,- zapewnić minimalny koszt biologiczny podczas wysiłku pracownika,

•    zapewniać dobre warunki widoczności procesu pracy i otoczenia.

Punktem wyjścia przy projektowaniu struktury przestrzennej stanowiska pracy jak i jego elementów składowych są wymiary antropometryczne użytkowników oraz ich granice zasięgów ruchu. Wymiary stanowiska są uzależnione od pozycji ciała jaką człowiek zajmuje w procesie pracy. Podstawowe wymiary stanowiska podawane są w odpowiednich nomogramach lub tablicach opracowanych przez projektantów. Strukturę przestrzenną stanowiska pracy można wyznaczyć przy użyciu metod opisanych w części poświęconej antropometrii.

1-7 - rozmiary,

a* - granica pola widzenia,

b* - pozioma (normalna) lima widzenia,

c* - centralna linia widzenia,

d* - optymalna strefa widzenia,

A - kąt powyżej którego oświetlenie nie daje olśnienia, strefa nieważnych układów sterowniczych,

B - górna strefa mniej ważnych układów sterowniczych i kontrolnych,

C - strefa optymalna dla układów konlroino-sterowniczych.

D -dolna strefa mniej ważnych układów kon-trolno-sterowniczych,

E -zasięg.

i i

Główne wielkości pomiarowe uwzględniane w analizie struktury przestrzennej stanowiska pracy w zależności od:

■    pozycji ciała: a) stojącej, b) siedzącej,

■    ustawienia płaszczyzny pracy lub obserwacji: a) pionowej, b) poziomej, c) pod pewnym kątem.