25. Uznanie państwa i rządu, uznanie za powstańców i za stronę woiuiaca. uznanie za naród.
Uznanie państwa - jest jednostronnym aktem za pomocą którego państwo lub państwa oświadczają lub milcząco przyjmują, że istniejącą organizacją terytorialną uważają za państwo, ze wszystkimi wynikłymi z tego konsekwencjami. Ma ono charakter deklaratywny. Jest istotne dla państwa bo w przeciwnym wypadku bierze ono tylko ograniczony udział w życiu międzynarodowym.
Uznanie rządu - jest aktem jednostronnym państwa, w którym oświadcza ono lub milcząco przyjmuje że nowy rząd jest organem właściwym do reprezentowania swego państwa w stosunkach międzynarodowych. Jest tu istotne kryterium efektywności -fakt że dany rząd sprawuje rzeczywistą władzę na terytorium państwa i jest w stanie reprezentować je wobec innych państw. Ma ono charakter deklaratywny.
Uznanie powstańców i strony wojującej - ma on charakter konstytutywny, tworzy nowy charakter praw i obowiązków. Może ono nastąpić ze strony państwa macierzystego lub państw trzecich i może być wyraźne lub milczące.
Uznanie za naród - miało miejsce w czasie i wojny światowej w stosunku do Polaków i Czechów. Umożliwiło korzystanie przez komitety narodowe z pewnych ściśle ustalonych przez państwo uznające, kompetencji rządowych. Były to: prawo do posiadania armii, trybunałów wojskowych oraz używania flagi narodowej. Uznanie narodu nie było automatyczne z uznaniem przyszłej państwowości.
I. Stosunki, zdarzenia i akty prawnomiędzynarodowe.