W zależności od długości fali fale e-m określa się mianem fal radiowych (długich, średnich, krótkich, ultrakrótkich i mikrofal), fal świetlnych (podczerwonych, widzialnych i ultrafioletowych) promieni Roentgena (X) i promieniowania gamma W ujęciu kwantowym, zgodnie z zasadą dualizmu korpuskulamo-falowcgo. falc elektromagnetyczne o częstotliwości v są strumieniami fotonów o energii E = hv. gdzie h - stała Plancka
Rodzaj fali |
Długość fali |mj |
C zesłotllwośćlH zl |
fale radiowe |
> Itr4 |
<3 10*2 |
podczerwień |
5 10-4+8 10-7 |
6 10>*+3.7 I0>4 |
światło widzialne |
8 10"7+ 4-10"7 |
3.710*4+ 7.5-1014 |
ultrafiolet |
4 10"7+ 10"9 |
7.5 10*4+3 1017 |
promieniowanie X |
10-9+6 10’*2 |
1.5 10*7+5 10*9 |
promieniowanie gamma |
< io-i° |
> I0*8 |
Fala boczna, fala powstająca na granicy dwóch ośrodków (oprócz fal odbitej i załamanej) przy padattiu nań fali kulistej. Czoło fali bocznej jest stożkiem o kącie przy podstawie 5 = arc sin n. n - względny współczynnik załamania ośrodków. Fale boczne bada się głównie w akustyce i sejsmologii.
Fala stojąca, fala r ozchodząca się efektywnie z zerową prędkością, powstaje w obszarach ograniczonych na skutek interferencji fali padającej i fal odbitych.
Funkcja opisująca ruch falowy u(r,t) zależy wówczas wyłącznie od położenia (u=u(r)). Położenia o maksymalnej amplitudzie noszą nazwę strzałek, a o zerowej amplitudzie -węzłów.
Fala Macha, fala wytwarzana przez źródło małych zaburzeń poruszające się w danym ośrodku z prędkością przekraczającą prędkość dźwięku, rozprzestrzenia się wewnątrz, stożka (tzw. stożek Macha) o kącie wierzchołkowym 2p = 2 aresin 1/Ma. gdzie: p - kąt Macha. Ma - Macha liczba. Tworząca stożka Macha nazywana jest linią Macha.
Jeśli prędkość ciała jest stała, a ośrodek jednorodny, to linie Macha są prostymi, w innych przypadkach są to krzywe. Fala Macha może być zarówno falą zgęszczeruową (tj. taką po przejściu której wzrasta ciśnienie, gęstość i temperatura gazu a spada prędkość strumienia), jak i rozrzedzeniową (ciśnienie itd maleją, prędkość strumienia rośnie).
Machaliczba. M. Ma, stosimek pr ędkości v ciała zanurzonego w płynie do prędkości rozchodzenia się dźwięku w danym płynie u (M=v/u). Przepływy o M<1 nazywane są poddźwiękowymi, natomiast przepływy naddźwiękowe charakteryzują się M>1.
M jest to jeden z najważniejszych parametrów' dynamicznych opisujących przepływ, ma charakter lokalny Przepływ z M> 1 charakteryzowany bywa również przez podanie tzw kąta Macha, który jest poi rozwartości tzw. stożka Macha (tj. obwiedrri fal uderzeniowych powstających pr zy przepływie naddźwiękowyrn).
Liczbowo kąt Macha równy jest arcus sinus 1/M. Macha liczba równa jeden (tzw. mach) jest stosowana jako jednostka prędkości mchu w powiehzu.