❖ Dobór pracownika powinien odbywać się na podstawie umiejętności i predyspozycji do wykonywania pracy
❖ Dobór pracownika jest kluczowym czynnikiem sprawnej organizacji
❖ Przeświadczenie, że ludzie posiadają pewien zestaw cech i predyspozycje nadawanych przez naturę, które pozwalają mu wykonywać określone zadania
❖ Sprawność działania jest wypadkową predyspozycji psychofizycznych wiedzy i umiejętności
❖ Konieczność prowadzenia procesów selekcji kandydatów do pracy
TAYLOR - twórca systemu akordowego ( wynagrodzenia w zależności od ilości wykonanej pracy). Stwierdził, że pracownika motywują do pracy jedynie względy finansowe. Homo Economicus - człowiek kierujący się tylko względami finansowymi. Uważał, że człowiek powinien podlegać ciągłej kontroli.
H. GRANTT - usprawnienie teorii Taylora, wprowadził dodatkowe premie i wynagrodzenia
II rzut administracyjny:
FAYOL - wyróżnił 5 funkcji kierowniczych: planowanie, organizowanie,
rozkazywanie, kontrolowanie i koordynowanie. Był zwolennikiem tego, iż należy oddzielić pracę fizyczną od umysłowej - podział ról. Usystematyzował postępowanie kierownika. Twierdził, że umiejętności kierowniczych można się nauczyć.
ZARZUTY DLA SZKOŁY KLASYCZNEJ:
❖ głoszone teorie są nieadekwatne do czasu ich głoszenia,
❖ stworzono bardzo ogólne założenia, które są trudne do stosowania
❖ rozbieżność między podziałem pracy, a jednoosobowym kierownictwem SZKOŁA BEHAWIORALNA - szkoła stosunków międzyludzkich MINSTARBERG - pracownika można motywować na 3 sposoby:
❖ poprzez odpowiednie wyszukanie osoby na dane stanowisko
❖ przez stwarzanie jak najlepszych możliwości pracy (więź emocjonalna)
❖ poprzez wywieranie psychologicznego wpływu na pracownika.
E. MAYO - zastąpił koncepcje „Homo Economicus" koncepcją „człowieka społecznego", czyli że pracownik dąży nie tylko do aspiracji finansowych, ale ważne są dla niego zachęty niematerialne, tj. klimat czy atmosfera pracy, stosunki międzyludzkie, jakie panują w danym zespole pracy. Tworzy się kierunek „Humań Relations", który wniósł bardzo dużo nowego:
❖ podejmowanie działań, które dążą do zadowolenia pracownika z pracy
❖ udzielanie porad przez kierownictwo
❖ życzliwy nadzór ze strony kierownictwa
❖ umożliwienie kontaktu pracownikom z kolegami z pracy
PODEJŚCIE SYSTEMOWE - zarządzanie pracownikami ( zasobami ludzkimi). Koncentruje się na stworzeniu zintegrowanego mechanizmu łączącego cele, zadania organizacji z potrzebami ludzi. Pracownik traktowany jest podmiotowo, a nie przedmiotowo.
Główne założenia podejścia systemowego:
❖ ludzie w organizacji są największą wartością
❖ należy dostosować fizyczne i techniczne narzędzia pracy do możliwości człowieka (ergonomia)
❖ pracownicy posiadają możliwości do aktywnego działania, które można pobudzić przez stworzenie odpowiedniej atmosfery pracy, pogłębianie treści pracy oraz uznawanie pracownika za podmiot
•> pracownikami mogą zarządzać tylko mądrzy kierownicy